zondag 29 oktober 2023

Over een oude kas, ontbossing, klimaatweek, natuurwerkdag en bevers

Kijk eens, wat een gelukkie! 

In de achtertuin van een nicht van mijn moeder stond deze oude kas. Haar vader is onlangs overleden en hij gebruikte deze kas de laatste tijd alleen nog maar als kippenhok. De kippen zijn inmiddels weggedaan en zij wilde ook van de kas af. En via-via hoorde ik dat.  En wat een gelukkie: ik mag de kas hebben als ik hem zelf kom afbreken. 

Ik kan dit kasje goed gebruiken bij De Groentemeester. Ik heb daar al een klein kweekkasje dat ik vorig jaar uit de Maatwerk Moestuin mocht meenemen. En dat kasje heb ik goed kunnen gebruiken voor de opkweek van groenten. In het voorjaar staat hij dan helemaal vol met allerhande voorgezaaide groenteplanten. Ik heb er tuinbonen, peulen, kapucijners, doperwten, NZ-spinazie, mais, paprika, meloen, komkommer courgette en pompoen in opgekweekt. 

Maar ergens in het seizoen kwam ik ook ruimte tekort. Want ik wilde de bloementuin gaan opstarten. Maar ik had eigenlijk geen ruimte voor de trays waar ik ze in wilde voorzaaien.
Komende jaar zal dat dus anders zijn. Want als het lukt om deze kas netjes uit elkaar te halen en op het terrein van De Groentemeester weer op te bouwen, dan heb ik een aparte kas voor de opkweek van bloemen. En die ruimte kan ik dus goed gebruiken. Wat een gelukkie!

...
Het is inmiddels gelukt om vrijwel al het glas er heel uit te krijgen. Het dak is er af. En komende week ga ik de wanden van de kas van elkaar losmaken. Ik ben nog op zoek naar een manier om die wanden in zijn geheel te vervoeren. Als er iemand in mijn netwerk is, die daar middelen voor heeft, houd ik me aanbevolen. De wanden meten maximaal 3.30m bij 2.90m. De afstand waarover het vervoerd moet worden is ongeveer 5 km. Wie helpt?

--

De leestips

Er wordt aan alle kanten meegedacht over hoe we om moeten gaan met de dreigende klimaatverandering. Hoe langer we wachten met effectieve acties, hoe gevaarlijker de toekomst wordt en hoe duurder het zal zijn om het op te lossen. Als het tegen die tijd nog opgelost kán worden.

We zijn er nog lang niet. Mensen vinden het heel moeilijk om goede voornemens daadwerkelijk in de praktijk te brengen. Laten we hopen dat het uiteindelijk wel lukt. Hoe eerder, hoe beter.

Hopeloos dit. We moeten niet méér gaan vliegen, maar steeds minder. Dit is niet iets waar vliegmaatschappijen trots op moeten zijn. We maken de wereld er niet beter op als we zoveel energie blijven verbruiken.

Dit stukje over rust richt zich wel heel erg op de beoefenaar van een kantoorbaan. Kom eens meewerken in de tuin. En ervaar dat pauze en plicht veel dichter bij elkaar liggen dan je zou kunnen denken.

Er wordt ook iets gedaan tegen de toegenomen ontbossing. Hier wordt een systeem op basis van kunstmatige intelligentie genoemd dat ervoor zorgt dat ontbossing gestopt kan worden voordat het plaats vindt. Dat doet mij denken aan de film Minority Report.

Mooie programma’s van het Wereld Natuur Fonds om de natuur een steuntje in de rug te geven.

Komend weekend zijn de Natuurwerkdagen. Voedselbos Vlaardingen doet daar aan mee. Als je het leuk vindt, kun je ook  komen helpen.

Het is nu de ideale tijd om die lelijke schutting eens te vervangen voor een mooie heg of haag. In dit artikeltje geven ze zelfs een hele lijst van inheemse planten die daar geschikt voor zijn.

Dit herinnert ons eraan dat actie ondernemen werkt. De bever was compleet verdwenen uit Nederland en is inmiddels weer een vrij algemene soort. De natuur is veerkrachtig en met de juiste ingrepen kunnen we haar weer laten floreren.

En nog wat meer achtergrondinformatie over dit opmerkelijke dier. Het blijkt een bondgenoot te zijn in de strijd tegen klimaatverandering en zelfs bij te dragen aan het oplossen van het stikstofprobleem.

Met de juiste maatregelen kunnen we de natuur substantieel helpen om landschappen beter leefbaar te maken. Gelukkig ontstaat daar steeds meer kennis over.

Komende week is het Nationale Klimaatweek. Door het hele land zijn er klimaatburgemeesters actief om mensen te betrekken bij duurzame keuzes die een ieder van ons kan maken. En er worden op veel plekken activiteiten georganiseerd. Doe je ook mee?

--

De kijktip

Fijn om een keer zo’n samenvatting te krijgen. Bizar dat de Britten ooit bedacht hebben dat ze wel even land konden weggeven dat niet eens van hun was. En nu zit de wereld met de gebakken peren.

zondag 22 oktober 2023

Over bomen planten, dilemma's, economieonderwijs, wegwerpplastic en natuurinclusieve landbouw

Vandaag was het weer eens tijd voor Ons Bos. Samen met mijn broer en zijn vrouw hebben we een paar jaar geleden een stukje bos op de Veluwe gekocht. En daar gaan we vier keer in het jaar naar toe. Gewoon omdat het gezellig is, maar ook om te kijken of Ons Bos misschien onderhoud nodig heeft.

Vandaag namen we een aantal hele jonge kastanjeboompjes mee. Die had ik een tijdje terug in potjes in mijn achtertuin gezaaid. En inmiddels stonden er acht mooi te groeien. Het zijn tamme kastanjes. Die zijn in tegenstelling tot de paardenkastanjes eetbaar.

In onze tuin hebben we geen plek voor acht tamme kastanjes. Maar in Ons Bos is ruimte zat. Dus ze gingen mee in de auto. En we hadden bedacht dat we ze bij het planten ook ieder een naam gingen meegeven. Op de foto hiernaast zijn mijn dochter en ik bezig met het planten van Hercules. Dat wordt vast een hele sterke boom.
Verder hebben we nog Thomas, Angela, Wolf, Plato, Dina en Knabbel en Babbel geplant. 

Ik hoop dat ze ook echt willen aanslaan. En als ik later dan oud en wijs ben, kan ik eetbare kastanjes oogsten van mijn zelf gezaaide tamme kastanjebomen. Dat zou mooi zijn, toch?

--

De leestips

Niet ieder dilemma vind ik even ingewikkeld. 
Bij dilemma één zou ik zeggen: doe maar wat minder bijdrage aan de wereldvoedselproductie. Als we er nou eens voor zorgen dat andere gebieden vruchtbaarder worden. Dan kunnen misschien meer landen zelf voor hun voedsel zorgen.
Dilemma twee is simpel. We stoppen met importeren van veevoer en gaan dieren weer zien als verwerkers van reststromen en beheerders van het landschap.
Dilemma 3 snap ik niet goed. Wat is daar precies het dilemma? Kort door de bocht staat daar volgens mij: zullen we dieren wel of niet mishandelen? Duh.. Niet dus…
Het vierde dilemma lossen we niet alleen op met landbouwkeuzes.
Dilemma vijf is ook niet echt een dilemma. Voor mij. Natuurlijk gaan we natuur en landbouw integreren… Hebben we gelijk dilemma vier geadresseerd.
En dilemma zes is ook geen dilemma. Je moet hier voedsel eens vervangen voor bijvoorbeeld mobiele telefoon. Dan zie je hoe raar dit dilemma is. In andere branches wordt hier toch ook geen rekening mee gehouden? Daar laten we toch ook de markt zijn werk doen?

Stuur dit artikel alsjeblieft door aan iedere economiedocent die je kent.

Tja. Ik zeg het nog maar een keer: ons energiegebruik moet fors naar beneden om ervoor te zorgen dat we ook in de toekomst een tevreden leven kunnen leiden.

Dit snap ik. Maar tegelijk hebben we ook een missie om het gebruik van wegwerpplastic terug te dringen. Dus iedereen met goede ideeën mag het zeggen. Of liever nog: iedereen met goede ideeën mag het gewoon gaan doen. Er zijn ongetwijfeld snackbars die hier wel serieus mee bezig zijn. Hoop ik. Doorgaan met wegwerpplastic is eigenlijk geen optie.

Dit lijkt me een interessante bijeenkomst. Dus ja, ik heb me al aangemeld.

Deze invloed heeft de mens dus ook op ecosystemen. Zo zie je maar weer dat alles met alles samenhangt. Het zou ons sieren als we een iets minder dominante houding ten opzichte van alles wat leeft aan namen.

Die zijn ook goed bezig.

Niet alleen Urgenda is stomverbaasd. Dit is toch onbegrijpelijk als het doel van de regeling is om de bodem- en waterkwaliteit te verbeteren. En dan ga je een gifteelt gebruiken om dat te bewerkstelligen. Schiet mij maar lek…

--

De kijktip

Dit bedrijf heeft een duidelijke missie. Zij willen de wereld herbebossen of in ieder geval een deel ervan. Gelukkig zijn er ook bedrijven die gewoon wél bijdragen aan het mooier maken van de wereld.

zondag 15 oktober 2023

Over oogstfeest, beestjes, toekomst, klimaat, glyfosaat, beweging en ondernemerschap

Gisteren was ons oogstfeest. Alle oogstgenoten, vrijwilligers en supporters van zelfoogsttuin De Groentemeester waren uitgenodigd voor dit feestje. Hoewel het oogstseizoen nog een paar weken doorloopt, konden we alvast wel terugkijken op de succesvolle ontwikkeling van de tuin en de gemeenschap tot nu toe.

Tussen 16.00 en 20.00 vierden we dit feest. En vanaf 13.00 uur waren we begonnen met de opbouw en het versieren van het terrein. Slingers, lampjes, een partytent, vuurkorven en meer werden klaargezet en opgehangen. Halverwege de middag waren we klaar met de voorbereidingen en ik maakte van de gelegenheid gebruik om de hangmat eens uit te proberen. Na gedane arbeid is het goed rusten.

Het feest zelf was zeer geslaagd. Er werd door twee oogstgenoten live soep gekookt in een pan boven een vuur. Iedereen had thuis iets klaargemaakt van de oogst van dit seizoen. En die gerechten samen maakten ons buffet voor de avond. 's Avonds was er nog muziek van Roos Zingt. En er waren twee oogstgenoten die een educatieve duit in het zakje deden door met de belangstellenden een bomenwandeling te lopen en een introductie over de geneeskracht van kruiden te verzorgen.

Tot mijn verrassing werd ik tijdens het feest ook nog toegesproken door één van mijn trouwste vrijwilligers. Ze wilden mij bedanken voor de plek die ik gecreëerd heb. En dat vond ik echt heel lief. Ze gaven me een grote kist die straks dienst kan doen als opslagplek voor al mijn educatieve materialen. Want het is de bedoeling dat er op termijn een educatief aanbod komt op de tuin. De tuin heet tenslotte niet voor niets de Groentemeester.

Deze plek had ik nooit kunnen creëren zonder de hulp en inzet van alle betrokkenen en vrijwilligers. En dat vind ik dus gelijk ook het mooie van de plek. Het is niet mijn tuin waar alle anderen welkom zijn. Het is onze tuin. Iedereen mag er een stukje ziel en zaligheid in leggen. En er trots op zijn.

En daar ben ik dan weer trots op! 



--

De leestips

Dat is hoopgevend nieuws. Dit succes vraagt erom om uitgebouwd te worden. Zou dit ook zo zijn op de Maasdijk in het Westland?

Gelukkig kunnen veel boeren ook nog zelf nadenken en richting kiezen. In de richting van natuurinclusieve landbouw, hopelijk. Het geloof in innovatie als oplossingsrichting mag op zijn minst wel wat geremd worden. Wat mij betreft. Het doet mij denken aan de invoering van digiborden op scholen. Dat heeft de kwaliteit van het onderwijs niet echt veel beter gemaakt. Wel is de afhankelijkheid van leveranciers toegenomen en ook de kosten zijn veel hoger geworden. Dat is wat innovatie (ook) doet…

Laat dit even op je inwerken.

Hebben ze nou iets bereikt? Of niet? Ik ben daar niet zeker over. Ik hoop het wel.

Laf. Het laat zien hoe visieloos onze regering opereert. Zonder visie kun je dit soort besluiten gewoonweg niet nemen. Want je kunt niet iedereen tevreden houden als je een keuze maakt.

Vanuit ecologisch oogpunt is dit een doodlopende weg. Mij blijft het verbazen dat we maar blijven geloven in innovatie als oplossing. We moeten de dingen echt met veel simpelere middelen oplossen. En vooral een heleboel dingen niet meer doen. Forse energiereducties zijn nodig. Hoe keren we deze trend?

Jammer dat het bericht eindigt met een nudge over pesticiden. Onze reflex blijkt dan toch te zijn om naar gif te grijpen. Maar daar zouden we van af moeten willen. Heeft de kakkerlak natuurlijke vijanden? En onder welke omstandigheden gedijt hij goed (en minder goed).

Voor wie meer wil weten over kakkerlakken.

Zo zit dat dus.

Niet alleen voor kinderen.

Goed dat de opties op tafel komen. Daarmee is het niet meer een kwestie van OF we vliegen meer gaan belasten, maar HOE we vliegen meer gaan belasten. Dat wordt tijd.

Je kunt niet zeggen over de Tweede Kamer dat ze er niet alles aan doen. 

Goed dat ABP hier openheid over geeft. Maar dit zijn natuurlijk wel 4 voorbeelden (van de 50.000) die ze zelf met zorg hebben kunnen kiezen voor het schrijven van dit artikeltje. En dan vind ik de resultaten van de twee eerste eerlijk gezegd een beetje teleurstellend. Maar dat ligt dan weer niet aan het ABP.

--

De kijktip

Wat zij hier zegt in deze video snijdt wel hout. Ik kan mezelf inmiddels ook ondernemer noemen. Dat betekent in mijn geval ook dat ik er bijna al mijn tijd aan besteed. Ideeën borrelen op en ik ben vastberaden om van de zelfoogsttuin ook echt een succes te maken. Ook in financieel opzicht. Dat moet wel, want als dat niet zou lukken, zou de tuin op een gegeven moment weer moeten ophouden te bestaan. En dat wil ik niet.

zondag 8 oktober 2023

Over aardappel-creaturen, geluidsoverlast, rss, zwerfvuil, koolmezen, rijkstrooiselsoorten en bodemonderzoek

Eén van de leuke dingen van oogsten van het land staat hiernaast op de foto. In de winkel zie je alleen maar gelijkvormige groenten. Wortelen zijn allemaal recht, lang en het liefst oranje. Komkommers mogen geen pukkels hebben, en aardappels moeten allemaal bol en van een bepaalde maat zijn. 

Maar een eigen tuin - of dat nou een moestuin of een zelfoogsttuin is - geeft je een hele andere kijk op je groenten. Voor de duidelijkheid: dit hiernaast is een aardappel. De 'haren' zijn gewoon een klein klusje wortels die daar nog aan zitten.

Deze week hebben we alle kisten met de roodschillige aardappels nagekeken. Alouette is het ras. We hebben alle aardappels die per ongeluk aangeprikt waren met de spitvork eruit gehaald om rot in de kisten te voorkomen. En bij het uitzoeken van de aardappels kom je dan dit soort creaturen tegen.
De oogst loopt nog tot eind november door. En we hebben genoeg aardappels om iedere week nog minstens een kilootje uit te geven aan iedere oogstgenoot.

We moeten het nu wel doen met alles wat er nog op de tuin staat. De oogst opmaken en de boel opruimen, is de fase waar we nu in beland zijn. Afgelopen week ruimden we bijvoorbeeld ook alle stokbonen op. Dat geeft de tuin weer een heel ander aanzien. En het maakt goed duidelijk dat we naar het einde toelopen. 
Komende zaterdag houden we voor oogstgenoten, vrijwilligers en supporters ons oogstfeest om het succesvolle eerste seizoen van De Groentemeester te vieren. Zin in!

--

De leestips

Oké, dus je woont bij een vliegveld waar de vliegtuigen regelmatig over je huis scheren. Dan kun je niet buiten een normaal gesprek voeren. En je slaapt waarschijnlijk slecht door de overlast. Dan wil je niets liever dat de geluidsoverlast afneemt. Maar dat gebeurt niet. Nee, in onze maatschappij krijg je dan een beetje geld en dan moet je verder niet meer zeuren. Raar mechanisme toch?

Veel meer mensen zouden moeten kunnen werken met rss-feeds. Het geeft je veel meer controle over welke bronnen je volgt. Je kunt je informatiestromen veel beter managen ten opzichte van de normale sociale media platforms. Het omgaan met rss-feeds zou een centrale plek moeten krijgen in het onderwijs in het het kader van digitale geletterdheid.

Kijk, dit is nog eens een goed idee. Ben jij toevallig ook zwerfvuilraper? Download dan deze app en registreer je raapacties. In Maassluis streven de Duurzame Maassluizers naar een zwerfvuilvrije gemeente. En deze tool is daar een leuk hulpmiddel bij.

Geogliefen. En rond die geogliefen worden dus bomen aangetroffen die waarschijnlijk door mensen zijn aangeplant.

Laat die koolmezen maar allemaal naar De Groentemeester komen. Dan mogen ze zich daar te goed doen aan de rupsen van de koolwitjes.
Ik begrijp nu ook ineens waarom het KOOLmezen heten…

Dit gebied is net zo belangrijk als het amazonewoud, het great barrierreef en de Afrikaanse savanne. Dit is het gebied waar wij, Nederlanders, voor te zorgen hebben. 

En weer wat geleerd.

Rijkstrooiselsoorten en kwartiermakers. Voor als je de bodem van je bos wil verbeteren.

Inspiratie voor je tuin. In plaats van zo’n saaie of lelijke kale schutting.

Informatief.

--

De kijktip

Gedeeld bewustzijn. Waarom zou dat niet kunnen bestaan?

zondag 1 oktober 2023

Over opkweek, veredeling, specerijen, leiderschap en kleine dingen

Afgelopen woensdag was ik bij Vitalis Biologische Zaden. In deze periode van het jaar organiseren zij open dagen. Je kunt dan de gewassen die zij in hun catalogus hebben staan voor het volgende jaar komen bekijken.
Ik ging mee op uitnodiging van mijn voormalig stagebieder Bas. Hij is samen met wat mensen van het CSA netwerk bezig om te verkennen of een eigen opkweek voor csa's interessant kan zijn. En deze excursie had een beetje deze focus. 

Leuk om wat andere tuinders en stagiairs te leren kennen. En altijd goed om Bas weer even te zien.

Vitalis presenteert de planten echt op een schitterende wijze. Alle teeltbedden zijn superschoon en de gewassen staan er heel goed bij op zo'n dag. Op de achtergrond op de foto zie je een soort aangeplante 8. Daar met die groene vlag erbij. Eigenlijk was het een 8-tje op zijn kant. Dus zo'n teken dat de oneindigheid voorstelt. In de acht hadden ze zichtbaar gemaakt hoe het veredelingsproces van groenten plaatsvindt. Ze hebben dan een plant die een bepaalde resistentie heeft tegen een ziekte, maar die niet hoog scoort op smaak en looks. En ze hebben een plant zonder die resistentie die lekker is en er goed uitziet. Via het veredelingsproces kweken ze dan de resistentie in een plant die lekker smaakt en er goed uitziet. En dat proces herhaalt zich keer op keer omdat in de natuur ook steeds weer nieuwe varianten van ziektes ontstaan. Je kon het achtje rondlopen en dan kon je dus zien hoe die planten er in ieder stadium van dat veredelingsproces uitzien. Dus vandaar dat die planten in die vorm geplant waren. Educatief erg goed over nagedacht vond ik.

Ik heb dit seizoen geen gebruik gemaakt van zaden van Vitalis. Ik had vooral zaden van De Bolster, een beetje van Van der Wal, en een beetje van Bingenheimer en de Zaderij. Maar misschien ga ik voor volgend jaar toch ook eens in de catalogus van Vitalis rondneuzen.

Langzamerhand gaan we ons toch echt al wel een klein beetje richten op het volgende seizoen. Dat wordt dan het tweede seizoen van De Groentemeester. In de komende weken gaan we de eerste aanplant voor het volgende seizoen alweer doen. De knoflook gaat namelijk binnenkort de grond in.

--

De leestips

Misschien moeten we een andere kurk zoeken waarop onze economie drijft. Wat een kortzichtig besluit.

En nog zo’n kortzichtig besluit. De aarde laat aan alles zien dat de grenzen bereikt zijn, en meneren met veel macht zijn niet bereid hun verantwoordelijkheid voor het behoud van onze leefomgeving te nemen. Onbegrijpelijk.

Informatief. De conclusie is dat je niet alleen met specerijen kookt omdat het lekker is, maar je blijft er ook gezonder door.

Stuitend. Zouden die mannen aan de top van de fossiele bedrijven nou niet door hebben dat het klimaat op onze planeet uiteindelijk bepaalt welk leven er mogelijk is? En dat dat dus ook hun eigen leven en dat van hun (klein)kinderen aangaat.

--

De kijktip

Het zijn de kleine dingen die het doen. Simon Sinek weet hier goed te verwoorden dat de grote dingen, de dingen die echt de moeite waard zijn om na te streven niets van doen hebben met sporadische grote acties. Het gaat om het steeds weer herhalen van hele kleine dingen. En die kleine dingen zorgen er in hun samenhang voor dat het grote ding bereikt wordt. En zo is het. Het zijn de kleine dingen die het doen.