Ik ging mee op uitnodiging van mijn voormalig stagebieder Bas. Hij is samen met wat mensen van het CSA netwerk bezig om te verkennen of een eigen opkweek voor csa's interessant kan zijn. En deze excursie had een beetje deze focus.
Leuk om wat andere tuinders en stagiairs te leren kennen. En altijd goed om Bas weer even te zien.
Vitalis presenteert de planten echt op een schitterende wijze. Alle teeltbedden zijn superschoon en de gewassen staan er heel goed bij op zo'n dag. Op de achtergrond op de foto zie je een soort aangeplante 8. Daar met die groene vlag erbij. Eigenlijk was het een 8-tje op zijn kant. Dus zo'n teken dat de oneindigheid voorstelt. In de acht hadden ze zichtbaar gemaakt hoe het veredelingsproces van groenten plaatsvindt. Ze hebben dan een plant die een bepaalde resistentie heeft tegen een ziekte, maar die niet hoog scoort op smaak en looks. En ze hebben een plant zonder die resistentie die lekker is en er goed uitziet. Via het veredelingsproces kweken ze dan de resistentie in een plant die lekker smaakt en er goed uitziet. En dat proces herhaalt zich keer op keer omdat in de natuur ook steeds weer nieuwe varianten van ziektes ontstaan. Je kon het achtje rondlopen en dan kon je dus zien hoe die planten er in ieder stadium van dat veredelingsproces uitzien. Dus vandaar dat die planten in die vorm geplant waren. Educatief erg goed over nagedacht vond ik.
Ik heb dit seizoen geen gebruik gemaakt van zaden van Vitalis. Ik had vooral zaden van De Bolster, een beetje van Van der Wal, en een beetje van Bingenheimer en de Zaderij. Maar misschien ga ik voor volgend jaar toch ook eens in de catalogus van Vitalis rondneuzen.
Langzamerhand gaan we ons toch echt al wel een klein beetje richten op het volgende seizoen. Dat wordt dan het tweede seizoen van De Groentemeester. In de komende weken gaan we de eerste aanplant voor het volgende seizoen alweer doen. De knoflook gaat namelijk binnenkort de grond in.
--
De leestips
Misschien moeten we een andere kurk zoeken waarop onze economie drijft. Wat een kortzichtig besluit.
En nog zo’n kortzichtig besluit. De aarde laat aan alles zien dat de grenzen bereikt zijn, en meneren met veel macht zijn niet bereid hun verantwoordelijkheid voor het behoud van onze leefomgeving te nemen. Onbegrijpelijk.
Informatief. De conclusie is dat je niet alleen met specerijen kookt omdat het lekker is, maar je blijft er ook gezonder door.
Stuitend. Zouden die mannen aan de top van de fossiele bedrijven nou niet door hebben dat het klimaat op onze planeet uiteindelijk bepaalt welk leven er mogelijk is? En dat dat dus ook hun eigen leven en dat van hun (klein)kinderen aangaat.
--
De kijktip
Het zijn de kleine dingen die het doen. Simon Sinek weet hier goed te verwoorden dat de grote dingen, de dingen die echt de moeite waard zijn om na te streven niets van doen hebben met sporadische grote acties. Het gaat om het steeds weer herhalen van hele kleine dingen. En die kleine dingen zorgen er in hun samenhang voor dat het grote ding bereikt wordt. En zo is het. Het zijn de kleine dingen die het doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten