woensdag 28 november 2012

Competentiemodel mediawijsheid

Het is week van de mediawijsheid. Veel scholen zijn daarmee aan de slag gegaan deze week. Een lesgevende vriend van mij merkte van de week nog op dat het best een beetje raar gepland is om zo'n week te organiseren in de week voor Sinterklaas. Als je zeker wilt weten dat het ondersneeuwt in al het pepernoten-geweld, zit je in deze week gebakken, zullen we maar zeggen. Maar het is dan ook vast geen leraar in het basisonderwijs geweest die over die planning ging. :-)

Al met al wil ik hier toch even aandacht besteden aan deze week van de mediawijsheid. En daarom leek het me goed om even melding te maken van het competentiemodel mediawijsheid. Dat model gaat uit van tien competenties die verdeeld worden over vier competentiegroepen.

Begrip (passief)
- Inzicht hebben in de medialisering van de samenleving
- Begrijpen hoe media gemaakt wordt
- Zien hoe media de werkelijkheid kleuren

Gebruik (actief)
- Apparaten, software en toepassingen gebruiken
- Oriënteren binnen media-omgevingen

Communicatie (interactief)
- Informatie vinden en verwerken
- Content creëren
- Participeren in sociale netwerken

Strategie (effectief)
- Reflecteren op het eigen mediagebruik
- Doelen realiseren met media

Dit model zou dan moeten helpen om
- mediawijsheidproducten en -diensten te ontwikkelen.
- het aanbod inzichtelijk maken.
- (eenvoudige) meetinstrumenten vorm te geven.

Je kunt in ieder geval met behulp van dit model je eigen mediawijsheid eens tegen het licht houden. Onderstaand document waarin de verschillende niveaus worden toegelicht, is daarbij handig.

Meer informatie vind je via Kennisnet of Mediawijzer.net.
Hieronder de links naar de volgende pdf downloads:
- Competentiemodel: 10 mediawijsheidcompetenties
- Competentiemodel en toelichting
- Competentieniveaus


Gespot via een blogpost van Margreet van den Berg

dinsdag 27 november 2012

Methodelink.nl, is gratis wel gratis?

Op het weblog van André Manssen vond ik het bericht over Methodelink, een website waar leraren basisonderwijs filmpjes kunnen zoeken bij de gangbare methoden. Alles is gerubriceerd volgens de structuur van de gebruikte methode.
De makers van die site leggen hier zelf uit wat Methodelink is. Dat doen ze daar duidelijk en helder en ze eindigen daarbij dat het gebruik van de site gratis is. Ik denk dan bij mezelf: hoe verdienen ze hier dan aan? Het is, lijkt me, echt geen vrijwilligerswerk.

Ze schrijven het volgende:
Methodelink is gratis!
U hoeft zich alleen te registreren, zodat wij weten dat we met een onderwijs professional te maken hebben. Met behulp van uw schoolgegevens kunnen wij nog beter maatwerk leveren bij de selectie en productie van nieuw beeldmateriaal. Tevens kunnen wij u, indien gewenst, zo af en toe informeren.


Kijk, en dan moet ik denken aan de volgende uitspraak die ik ergens ooit een keer las:
"Als een dienst gratis is, ben je zelf het product."

Heeft deze site een verborgen agenda? Wat doen ze met de database van geregistreerde gebruikers? En waarom wordt er gevraagd om je school en methodes op te geven? Wat hebben zij aan die gegevens?

Begrijp me niet verkeerd. Een site waar je snel filmpjes kan zoeken omdat iemand zo vriendelijk is geweest ze te rubriceren naar vakgebied, methode en zelfs hoofdstuk, lijkt me heel erg handig. En zo'n initiatief is toe te juichen. En dat het gratis is, is ook fijn. Maar van mij mogen ze wel een beetje helderder zijn over hoe ze daar dan aan verdienen. Dan weet je in ieder geval wat de consequenties zijn van 'gratis'.

Alternatieven waarvoor wel betaald moet worden zijn overigens KlasseTV en Leskompas.


Meer lezen
Online les voor leraren
Kracht van het digibord
Beloning via het digibord: Classdojo

maandag 26 november 2012

SAMR beschrijft inzet van ICT (in je les)

Jeroen Bottema besteedt op zijn blog aandacht aan het SAMR model van Puentedura. Dat is een model dat helpt tijdens het reflecteren op je lespraktijk.
SAMR is de afkorting die staat voor de vier niveaus van het model, namelijk:
Substitution, Augmentation, Modification en Redefinition.

(bron)

De twee laagste niveaus beschrijven activiteiten waarbij er een versterking van de didactiek plaatsvindt door de inzet van ICT. Deze twee niveaus zijn 'low level tech'.
Bij de twee hogere niveaus gaat het om transformatie van de didactiek door inzet van ICT. Je doet dan dingen die je zonder gebruik van ICT niet zou kunnen doen. Deze twee niveaus zijn 'high level tech'.

Het is niet de bedoeling van het model om te per se te streven naar het hoogste niveau. Het helpt je alleen om bewust te worden van je inzet van ICT.

Voor meer informatie verwijs ik graag naar de weblog van Jeroen Bottema.


Meer lezen
Programmeer of wordt geprogrameerd
Schrijven met de hand helpt leren lezen
Netwijs: Teach like a champion

vrijdag 23 november 2012

Videoconferencing met een lage drempel

Via Meetingl.com kun je heel eenvoudig, zonder account, een videoconference opzetten. Iedere deelnemer heeft wel een webcam, een microfoon en een browser met flash nodig. Een van de deelnemers maakt een room aan en de rest meldt zich aan in die room en je kunt met elkaar praten. Het schijnt tot 8 personen te werken.

Het voordeel van deze site is dat niemand een account nodig heeft. Dat is bij oplossingen als Skype en Facetime (waar dit een beetje op lijkt qua functionaliteit) wel het geval. En dat kan, zeker als je even snel een videoconference wil opzetten, een extra drempel zijn.

Daar staat bij deze oplossing weer tegenover dat het alleen werkt met flash. Dus op je iPad kun je het wel vergeten.


Gespot via Netties.be

Meer lezen
Expert op afstand
Overzicht videoconferencing met de iPad
Deelbaar digibord

donderdag 22 november 2012

Schrijven met de hand helpt leren lezen

Even terugkomen op mijn blogpost over schrijftechnologie. Ik stelde mijzelf daarin de volgende vraag:

"Ikzelf schrijf bijvoorbeeld nog maar heel weinig op papier. Steeds vaker sla ik notities, boodschappenlijstjes e.d. op op mijn mobiel of op mijn tablet. Eén van de twee apparaten heb ik altijd bij de hand.
Dat gaat in steeds grotere mate gelden voor de kinderen die nu opgroeien. We leren alle kinderen nu (nog) schrijven met pen en papier. Maar waartoe doen we dat eigenlijk? Is handschriftontwikkeling nodig om goed te kunnen leren lezen en schrijven? Moet je het aanleren 'voor de zekerheid'? Voor als de technologie uitvalt?"


En een antwoord daarop las ik via het blog 'x,y of Einstein - De jeugd is tgenwoordig'. Zij verwezen namelijk naar een onderzoek dat gedaan is door de Idiana University. De resultaten van dat onderzoek schijnen aan te tonen dat kinderen sneller leren lezen als ze de letters ook schrijven met de hand.
Het schrijven van de letters helpt de kinderen namelijk om de letters beter te leren herkennen. En daarmee helpt het schrijven van letters het leren lezen.

Rest mij nog wel de vraag tot hoever het schrijfonderwijs moet gaan. Want als het faciliteren van de letterherkenning eenmaal gedaan is, dan blijft daarna weer de vraag staan: waartoe leren we de kinderen schrijven met de hand?


(bron plaatje)

Meer lezen
Over schrijftechnologie
Focus op schrijven
15 typecursussen, is dat nou nodig?

maandag 19 november 2012

+1 werkplek

Daar heb ik nog geen melding van gemaakt. De school waar ik eerder werkzaam was als remedial teacher, invalleerkracht en ict-coördinator heeft aan mij gevraagd of ik de ict-taken weer wilde oppakken.
Dus na een periode van ruim een jaar ben ik sinds de herfstvakantie weer terug in het voor mij vertrouwde team van de Ontmoeting. De school is bezig met nieuwbouw en daarom zitten we nu in een tijdelijk gebouw. De sloop van het oude gebouw is afgerond en de bouw is al enige tijd bezig. In het nieuwe gebouw krijgen we glasvezel en een draadloos netwerk. En we zijn ons nu aan het oriënteren op tablets en touchscreens.

Naast mijn werkzaamheden op de Ontmoeting, blijf ik bovenschools ook actief als beleidsmedewerker ICT bij SCOH en ben ik 1 dag in de week ICT coördinator op een andere school van de stichting, de P. Oosterleeschool. Ik ben daar vorig schooljaar begonnen als ICT-er zonder lesgevende taken. En dat wordt nu ook mijn rol op de Ontmoeting.
Ik heb het op alledrie de werkplekken erg naar mijn zin. De teams bestaan stuk voor stuk uit prettige collega's. Het werk vind ik leuk om te doen en dat komt vooral door de combinatie van de drie plekken. Voor het bovenschoolse werk is het handig om ook nog in een klas te kunnen kijken, zodat je de verbinding met de praktijk niet verliest.
Tegelijk is het op schoolniveau handig om over de muren van de school te kunnen kijken doordat ik ook bovenschoolse taken heb.
De twee scholen zijn qua leerlingpopulatie en samenstelling van het team vergelijkbaar. Maar het verschil tussen de scholen zit 'm in de grootte ervan. De P. Oosterlee is een veel grotere school. En dat verschil maakt het werk op beide locaties dan toch weer even anders. En dat houdt het interessant.

Dus inmiddels heb ik drie ballen in de lucht. :-)


(bron plaatje)

Meer lezen
Nieuwe school (zelfde werk)
Werken op een ander niveau
6 experts basisonderwijs en ICT (om te vinden en te volgen)

vrijdag 9 november 2012

Over schrijftechnologie

Jeff Grabill, een onderzoeker van de Michigan State University en schrijfdocent, deed in juli 2012 verslag van een onderzoek dat hij en zijn collega's uitgevoerd hadden. Ze wilden meer weten over wat schrijven voor rol speelt in het leven van studenten.

In zijn verslag schenkt hij aandacht aan het feit dat schrijven veel meer dan vroeger verweven is in het alledaagse leven van studenten. Maar dan hebben we het niet over schrijven met een pen of een potlood op papier, maar over schrijven via (mobiele) technologie: SMS, email en aantekeningen maken.

Hij vraagt zich naar aanleiding van dit onderzoek af of de telefoon het nieuwe potlood is/kan zijn. Dat is een interessante vraag om te stellen. Op steeds meer scholen zie je tablets verschijnen die (gedeeltelijk) boeken en schriften vervangen. De discussie over schrijfonderwijs gaat onder invloed van die technologie steeds vaker en heviger gevoerd worden, is mijn voorspelling.

Ikzelf schrijf bijvoorbeeld nog maar heel weinig op papier. Steeds vaker sla ik notities, boodschappenlijstjes e.d. op op mijn mobiel of op mijn tablet. Eén van de twee apparaten heb ik altijd bij de hand.
Dat gaat in steeds grotere mate gelden voor de kinderen die nu opgroeien. We leren alle kinderen nu (nog) schrijven met pen en papier. Maar waartoe doen we dat eigenlijk? Is handschriftontwikkeling nodig om goed te kunnen leren lezen en schrijven? Moet je het aanleren 'voor de zekerheid'? Voor als de technologie uitvalt?

Als je gaat kijken naar wat er in de kerndoelen staat over schrijfonderwijs, dan gaat dat vooral over stelonderwijs. Een heel klein element daarin is het ontwikkelen van een goed leesbaar handschrift; alleen kerndoel 8 noemt dat.
Ik weet eerlijk gezegd niet hoe makers van schrijfmethodes hier nu mee bezig zijn. Waarom willen we eigenlijk een leesbaar handschrift? En hoe succesvol zijn we daar nou eigenlijk in? Ik weet van genoeg collega's en familieleden dat ik liever een email van ze ontvang dan een handgeschreven tekst. En dat weten zij ook. Die handgeschreven tekst kost me normaliter gewoon veel te veel tijd om te ontcijferen. Veel meesters en juffen hebben twee handschriften. Een privé (lelijk en snel) handschrift en een professioneel handschrift (mooi en duidelijk) handschrift. En die tweede hebben ze alleen maar omdat ze het goede voorbeeld moeten geven. Dat heeft weinig meer te maken met functionaliteit.

De inspectie heeft een tijdje geleden een brochure uitgebracht over het stelonderwijs. De voorbeelden die zij daar noemden om je onderwijs vorm te geven, waren allemaal analoge activiteiten die eventueel ook digitaal plaats kunnen vinden. Maar het uitgangspunt was niet digitaal. Er werd niet toegewerkt naar uiteindelijke digitale vormen van schrijven. Terwijl die digitale vormen van schrijven in ons dagelijks leven alleen maar belangrijker worden. Ik vind het op zijn minst bijzonder dat de inspectie daar aan voorbij gaat.

Mobiele technologie WORDT geen schrijftechnologie, mobiele technologie IS allang schrijftechnologie. En het (basis)onderwijs heeft simpelweg nog niet bedacht wat je met dat gegeven moet.


Meer lezen
Focus op schrijven
Kies je tablet via sortable.com
Op bezoek bij iPadschool

donderdag 8 november 2012

Deel je scherm met screenleap.com

Mocht je op zoek zijn naar een eenvoudige manier om je scherm te delen met iemand die op een andere locatie zit, dan is screenleap.com zeker iets om in overweging te nemen.
Eenvoudiger kan bijna niet.


Je geeft op www.screenleap.com aan dat je je scherm wilt delen. Daarop krijg je een link met een code erin. Die link stuur je naar degene die jouw scherm moet zien. En daarmee kan de ander meekijken met wat er op jouw scherm gebeurt. Ieder apparaat met een browser kan op die manier met je meekijken; dus het werkt ook op een tablet en volgens de website zelfs op een telefoon. Maar dat laatste heb ik niet geprobeerd.


Er zijn twee dingen waar je wel even op moet letten:

1. De gegevens op je scherm worden onbeveiligd verzonden. Dus als je het in het onderwijs wilt gebruiken, moet je er wel voor zorgen dat er geen gegevens op je scherm staan die privacy gevoelig zijn. Daar is deze tool niet echt geschikt voor.

2. Om het te laten werken heb je op beide apparaten java nodig. Dat kun je downloaden via java.com. Meestal is dat wel aanwezig op computers en apparaten.


Als je wel een beveiligde verbinding wilt hebben, is dat volgens mij wel mogelijk. Maar dan moet je gaan betalen voor deze dienst. Hoe dat precies werkt en hoeveel dat kost, heb ik niet uitgezocht.


Gespot via Netties.be

Meer lezen
Screenrecorders
Meerdere muizen op 1 scherm
Deelbaar digibord

maandag 5 november 2012

Programmeer of wordt geprogrammeerd


In onderstaande video pleit Ryan Henson Creighton ervoor om kinderen zo vroeg mogelijk te leren programmeren. Hij vertelt het verhaal van het maken van een computerspel samen met zijn 5-jarige dochter. Hij besluit zijn verhaal met de uitspraak: 'program or be programmed'.



Als we onderwijs voor het gemak even verengen naar de cognitieve ontwikkeling van kinderen, valt er wat voor te zeggen dat er een vrij belangrijk vak ontbreekt in ons huidige onderwijssysteem, namelijk: programmeren. Als kinderen leren programmeren, schijnt dat ook op andere vlakken een positieve uitwerking te hebben.
Zo las ik laatst over een onderzoek dat uitwees dat leerlingen beter gingen spellen omdat ze hadden geleerd hoe programmeercode werkt. Als je namelijk een foutje maakt in de code, functioneert de code niet of niet goed. Kinderen die werkende code willen maken, krijgen dus een beter spellingsbewustzijn. (Ik had graag gelinkt naar het artikel waarin ik dit las, maar helaas, ik kan het niet meer vinden...)
Voor het schrijven van code moet je ook een zekere logica hanteren. In die zin stuurt het werken met code de manier waarop je nadenkt, of hoe je over de dingen denkt.

Wilfred Rubens schreef naar aanleiding van de SurfNet Relatiedagen 2012 ook een blogpost met dit onderwerp als thema. Hij geeft aan dat het van belang is dat mensen zich bewust worden van het feit dat we 'voorgeprogrammeerd' worden door internettechnologie. Hoe weten LinkedIn en Facebook bijvoorbeeld welke mensen jij waarschijnlijk kent? Snappen mensen dat de vragen in Stemwijzer voorgeprogrammeerde versimpelingen van partijprogramma's zijn? Zijn mensen zich bewust van het feit dat ze in hun eigen (internet)bubble leven?

Hoe belangrijker internet- of computertechnologie in ons leven wordt, hoe belangrijker het wordt om zoveel mogelijk mensen een zo breed mogelijke basis hierin te geven. En die taak zou het onderwijs op zich moeten nemen, denk ik. Leren programmeren zou van die basis wel eens een belangrijk onderdeel kunnen zijn.
Het is een proces dat vergelijkbaar is met de alfabetisering van de samenleving. Toen is ook op zeker moment besloten dat iedereen moest leren lezen en schrijven. Hetzelfde zou je kunnen zeggen over programmeren; over het begrip van de technologie die alomtegenwoordig is.

Maar voorlopig lijkt het er niet op dat dit idee landt. Helaas vinden we in onze samenleving nog veel te veel digisaurussen. Mensen die niet weten wat een browser is en nog nooit gehoord hebben van een URL, zijn talrijker dan je denkt. En omdat de online geörienteerde mensen vooral online geörienteerde mensen opzoeken (eigen bubble), wordt de groep digisaurussen voor ons wellicht steeds minder zichtbaar. Zijn of worden dit dan de nieuwe kansarmen?


(bron plaatje)

Meer lezen
Kritisch over 21st century skills, mag dat?
Programmeren kun je leren, op de Codecademy
Filterbubbles niet gewenst


vrijdag 2 november 2012

Kies je tablet via sortable.com

Op Sortable.com is het heel eenvoudig om tot de keuze voor de juiste tablet te komen.

Als je het over tablets hebt, hoor je vaak het woord iPad vallen. Eigenlijk hoor je vaak het woord iPad vallen, als mensen eigenlijk tablet bedoelen. Dat heeft Apple handig voor elkaar gekregen. Want zo lijkt het net of er niet een geweldig aanbod aan alternatieve tablets is, maar dat het gaat om welke iPad je kiest. Mensen houden van eenvoud. En keuzestress is iets waar niemand aan wil bezwijken. Dus kiezen voor een iPad is gewoon ook een makkelijke keuze.

Voor degenen die op zoek zijn naar een tablet die precies 'past' - qua prijs, besturingssysteem, resolutie en afmeting van het scherm bijvoorbeeld -, is Sortable.com een uitkomst.
Je kunt daar door vinkjes aan en uit te zetten een goed overzicht krijgen van de beschikbare tablets die aan jouw criteria voldoen. Het lijkt een beetje op een prijsvergelijker, maar dan zonder de 'dwang' tot kopen.
En als je dan goed nadenkt over wat je eigenlijk nodig hebt, dan is de uitkomst (verrassend genoeg?) wellicht toch niet de iPad.

Op Sortable.com halen ze hetzelfde trucje trouwens ook uit voor mobiele telefoons, camera's, laptops en tv's.

Gespot via Edudemic.com


Meer lezen
Op bezoek bij iPadschool
ICT leskisten
Revolutionaire (?) Rekenapps van Slate Science


Zie ook mijn andere profielen Of abonneer via Email Rss