zondag 24 september 2023

Over hoop, kaasplant, geloofwaardigheid en lokale voedselproductie

Deze foto heb ik in veel versies. De laatste tijd lukt het me om hem iedere week te maken. En dat had ik eigenlijk vanaf het begin moeten doen. Het is leuk om ze allemaal achter elkaar te zetten en dan de tuin de hele tijd te zien veranderen door het seizoen heen.

Inmiddels raken een heleboel bedden leeg. Alle aardappels zijn geoogst. Alle uien en knoflook een tijdje geleden al. Alle pompoenen vorige week en ook de vakken met zomerwortel, kolen en sla schieten al aardig op.

Volgende week wordt de knoflook voor volgend jaar alweer bezorgd. Die gaan we dan planten in de vakken waar nu de kolen staan. Volgend jaar worden dat de lookvakken. Ik heb dus al bedden leeggemaakt om straks de knoflook te kunnen zetten. 

Maar het seizoen is nog (lang) niet voorbij. Het streven is om tot eind november door te gaan met oogsten. Ik heb van de week even in kaart gebracht of dat nog kan lukken met de groenten die er nu nog op het land staan. En dat moet zeker lukken als het weer een beetje mee zit. We hebben nog zoveel op het land staan. Paprika, courgette, bieten, bonen, wortelen, pastinaak, wortelpeterselie, knolselderij, groenselderij, Nieuw-Zeelandse spinazie, snijbiet, venkel, winterpostelein, bindsla, veldsla, prei, koolrabi, paksoi, raapstelen, rucola, boerenkool, palmkool en spruiten. En in de voorraadkamer nog knoflook, aardappelen, pompoenen en uien.
Ik sta er zelf soms ook versteld van hoeveel groenten je kan telen op een vrij beperkte oppervlakte. Want De Groentemeester maakt gebruik van een stukje van nog geen halve hectare en door het seizoen heen telen we 60 tot 70 verschillende groenten en kruiden. Daar ben ik best trots op.

Wil je meer weten? 

--

De leestips

Hieruit blijkt maar weer dat we nog niet de goede kant op lopen. De vraag naar olie zou niet moeten oplopen, maar moeten afnemen als we de klimaatdoelen willen halen. En we zouden die klimaatdoelen wel moeten willen halen.
Het is nodig dat we ons energieverbruik fors te beperken.

Ja, we zijn energieverslaafd. 
Die windmolens zorgen trouwens niet alleen op de plek waar ze gebouwd worden voor mogelijke schade. Er zijn ook grondstoffen nodig voor de bouw. En op de plekken waar die grondstoffen worden gewonnen en verwerkt zorgen we ook voor schade. Dus dat groene dilemma is nog groter dan hier geschetst.
Als we nou eens gingen nadenken over het inrichten van onze levens met veel minder energieverbruik?

Interessant gewas. Waar zou je dit kunnen kopen?

Dit heeft ook met de geloofwaardigheid van de overheid te maken. Als experts aangeven dat je financiële ongelijkheid niet kan bestrijden via brandstofaccijnzen, waarom kiest een groot deel van onze volksvertegenwoordigers daar dan toch voor? Daarmee ondermijn je wat mij betreft het vertrouwen in de politiek behoorlijk.

Het kan ook anders in de landbouw. Je kunt voedsel produceren op een manier die ook goed is voor de ecologie en voor de sociale cohesie. Dan snijdt het mes aan meerdere kanten. Dit soort voorbeelden laat zien dat het kan.

Het is belangrijk om elkaar hoopvolle verhalen te vertellen over de toekomst. Daar hebben we mensen voor nodig die naast realiteitszin ook mogelijkheidszin hebben. Ik schaar mezelf met plezier onder die laatste groep. Mooi woord.

Zeker de aandacht waard: hoe koel jij je huis in een zomer met veel hitte? Airco’s zijn in het grote plaatje contraproductief. Maar hoe dan wel? Wij hebben onze tuin vol gezet met bomen. Dat scheelt al een stuk.

--

De kijktip

Denk daar maar eens over na. De opwarming van de aarde heeft natuurlijk ook invloed op onze voedselproductie wereldwijd. 
Deze spreker zegt dat er meer samenwerking zou moeten zijn om het voedsel over de wereld te verdelen. Maar wat als we inzetten op lokale voedselproductie op iedere plek op de wereld? En dan ook nog op zo’n manier dat het lokale ecosysteem er beter van wordt. Dat is mogelijk, weet je.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten