Tangible interfaces maken opmars

Omdat ik niet zo goed weet hoe ik het correct vertaal, begin ik deze post maar met de tem 'tangible interface'. Het lijkt me iets van tastbare interface te zijn, ofzo.
Een computer, in welke vorm dan ook, moet bediend worden. De meeste mensen doen dat tegenwoordig via een grafische interface. Er is een scherm en op dat scherm kun je op een grafische manier zaken manipuleren waardoor de computer doet wat jij zegt. Je gebruikt daar een muis voor, of een toetsenbord, of een touchscreen. Tot zover niets nieuws.

Toch zijn er ook andere manieren om een computer te bedienen. Je kunt bijvoorbeeld je stem gebruiken. Dan krijg je een interface via spraak. Google probeert dat bijvoorbeeld bij Google Glass ten uitvoer te brengen. En Apple via Siri bij de iPhone.
Naast een grafische interface en een spraakinterface is er nog een mogelijkheid. Dat is de tangible interface, wat ik hier dus voorlopig maar even 'tastbare interface' zal noemen. Laat ik een paar voorbeelden geven. Dan krijg je er een beetje een beeld bij.

i-Blocks
Van leverancier Biggle Toys komt een systeem dat i-Blocks heet. Het gaat om een soort computerstation waar je een boekje inschuift. Door middel van grote blokken kunnen kinderen (groep 1 t/m 3) de antwoorden geven op de vragen die gesteld worden door het boekje. Op de blokken staan letters of cijfers, al naar gelang welke set i-Blocks je hebt. Er is een set voor taal (lezen) en een set voor rekenen (tellen). Dit filmpje geeft een beeld van hoe het gebruikt wordt in de klas.





Tern tangible programming
Tern is bedoeld om kinderen op jonge leeftijd bekend te maken met programmeren. Voor dit doel zijn er houten blokken ontworpen die ieder een commando of programma-onderdeel kunnen zijn. Als je de houten blokken op een juiste manier aan elkaar schakelt, ontstaat er een programma. Naast de tastbare interface met de blokken, bestaat hier ook een grafische interface van die de verschillende blokken op het scherm toont.

Sifteo Cubes
Uit het lab van MIT ontsproten deze kubusjes in eerste instantie onder de naam Siftables. Het zijn kleine computerblokjes die op elkaar reageren. Een tijd geleden postte ik er dit bericht over. Voor de blokjes zijn vrij veel (educatieve) spelletjes ontworpen. Bij sommige moet je ze in de goede volgorde leggen, bij anderen in groepjes bij elkaar. Als we kijken naar de soort interface die ze gebruiken, dan is het een soort combinatie tussen een grafische en een tastbare interface. De makers van deze gadgets lijken overigens bezig met weer een nieuw product. Erg veel wijzer word je niet van deze website, maar het maakt wel nieuwsgierig.

Primo
Primo is ook bedoeld om jonge kinderen die nog niet kunnen lezen, wel in aanraking te brengen met de kunst van het programmeren. Hier werken ze met een soort schakelbord waarin figuurtjes gelegd kunnen worden. Het product heeft een tijdje op kickstarter gestaan en heeft sinds december genoeg geld opgehaald om daadwerkelijk van start te kunnen.

Osmo
Op PlayOsmo vind je een opzetstukje voor op je iPad. Daarmee maak je van je iPad een computer die ook via tastbare dingen bestuurd kan worden. Ze hebben een voorbeeld van een spelletje tangram dat je dan met echte puzzelstukken kunt doen. Maar ondertussen geeft de iPad dan wel op het scherm en via geluid feedback. Ook is er een spelletje met letterkaartjes en cijferkaartjes. Het ziet er in het reclamefilmpje erg aantrekkelijk uit. Ik ben benieuwd welke apps (en in welke talen) ze hier verder voor gaan ontwikkelen. Ze zitten momenteel in het pre-order stadium. Er is nog geen sprake van goede verkrijgbaarheid. Maar dat zal ongetwijfeld veranderen.

Zoals je ziet zijn de tastbare interfaces aan een opmars bezig. Daarmee wordt de virtuele wereld weer een stukje meer verbonden met de materiële wereld. En waar dat toe zal leiden en welke mogelijkheden dat precies gaat opleveren voor het onderwijs, zullen we nog moeten bezien. Voor het onderwijs aan jonge kinderen zijn dit wel ontwikkelingen die van belang lijken te zijn, en waar wat mij betreft zeker kansen liggen.