Afgelopen week besteedden we onze tijd aan achterstallig onderhoud in ons huis. We hebben wat dingen gerepareerd die eigenlijk al veel te lang (een beetje) stuk waren. Zo gebruikten we al een tijdje een lichtknopje in de wc dat los in zijn sponning hing. Dat is nu weer mooi gerepareerd.
Verder deden we ook wat verfwerk in de woonkamer en op zolder. Nog niet al het achterstallige kluswerk is af, maar we zijn een aardig eindje gekomen.
Gisteren was ik ook even op de tuin. Komende week valt er toch wel wat serieuzere vorst in. En in de kas stonden nog wat verveineplantjes. Die kunnen niet zo goed tegen zulke lage temperaturen, dus die heb ik mee naar binnen genomen. Er staat nu een tray bij ons thuis op de voorzolder en twee trays mogen in het clubgebouw van Weij overwinteren.
Ik heb zin in 2024!
Plannen genoeg. Ik ga een extra kasje bouwen, de kruiden gaan verhuizen naar de randen van het perceel en er komt een heus teeltplan voor de bloemenpluktuin, zodat er hopelijk eerder in het seizoen bloemen geplukt kunnen worden. Bovendien breidt het aantal oogstgenoten uit van 65 naar 85 oogstgenoten. En wat extra leuk is: dit seizoen komt Eveline (mijn vrouw) er als extra hulp in de tuin bij. Vanaf de start van het seizoen tot aan de zomervakantie heeft zij van haar werkgever een tijdelijke taakvermindering gekregen. En dat geeft lucht om meer op de tuin te zijn en daar te komen helpen. Laat het seizoen van 2024 maar aanvangen.
--
De leestips
Hier heeft hij een punt, denk ik. Verschillende permacultuurprojecten in de wereld hebben laten zien dat in droge omstandigheden toch ecosystemen ‘gebouwd’ kunnen worden die steeds meer water genereren.
Het is eigenlijk heel logisch. Gezond bodemleven, gezonde planten, gezond microbioom, gezonde mensen. Oogstgenoot bij een zelfoogsttuin willen zijn, is hiermee ook een heel logische keuze. Als je het fijn vindt om gezond te zijn, tenminste.
De Groentemeester werkt volgens biologische principes, maar de tuinderij mag zichzelf niet biologisch noemen. Dat mag niet omdat ‘biologisch’ een keurmerk is dat in Nederland door SKAL gecontroleerd wordt. Mijn bezwaren tegen SKAL worden hier goed verwoord.
De kans dat je dit zit te lezen als je een klimaatontkenner bent, is niet heel groot. Maar mocht je nou toch je twijfels hebben bij het feit dat klimaatverandering echt wel door de mens veroorzaakt wordt, en dat we er als een haas iets aan moeten doen, dan is dit artikel misschien relevant om te lezen. De schrijver legt hier haarfijn uit hoe dat zit met desinformatie en de belangengroepen die jou richting klimaatontkenner proberen te sturen. Het wordt tijd dat we onszelf beter wapenen tegen deze mechanismen.
Ik vond de school waar ik als kind op zat niet vervelend. Maar zo’n school zoals in dit artikel beschreven wordt, had ik ook leuk gevonden. Ik deed zulke dingen na schooltijd in het park naast ons huis. De huidige generatie kinderen heeft bijna geen ‘na-schooltijd’ meer. Volgens mij gaat daar ook iets mis.
En zo bewegen we mee met de klimaatverandering. Nattere winters en drogere zomers.
Leuk om te lezen hoe het aantal muizen in een gebied samenhangt met het beschikbare voedsel en andere factoren zoals het weer tijdens het voorgaande jaar. Ik hoop dat het bij De Groentemeester qua muizen mee zal vallen. Er groeien in ieder geval niet veel beuken in de omgeving.
Dit lijkt me inderdaad laaghangend fruit om klimaatdoelen te halen: schaf reclames voor fossiele dingen zoals vliegreisjes gewoon af. Deze reclames maken het normaler om te vliegen, terwijl dat het helemaal niet zou moeten en hoeven te zijn. Die aflevering van ‘Wat houdt ons tegen?’ (Verleid door fossiel) gaat op mijn kijklijst.
Kijk, dit zouden meer mensen moeten doen. En dan heb ik het over de ouders die gewoon achter de keuze van het kind gaan staan.
Ik ging zelf na het VWO naar de pabo. Dat vonden veel volwassenen (lees: leraren) in die tijd ook raar. Ik kon toch ‘veel meer’… maar ik heb nooit spijt gehad van die keuze. En later ben ik zelfs nog een deeltijd mbo-opleiding gaan doen. En dat had ik dan misschien weer veel eerder moeten doen. Dus ik snap de keuze van dit meisje wel. Heel goed van haar. Ik hoop dat veel kinderen haar voorbeeld volgen. En dat ouders dat dan toestaan.
--
De kijktip
Er gebeuren ook heel veel goede dingen. Alle ontwikkelingen beginnen klein en gaan op een gegeven moment energie vangen waardoor de boel enorm versnelt. Zoals de man aan het einde zegt: wat zou er gebeuren als we de klimaatcrisis zouden benaderen als een existentiële dreiging voor de mensheid? En wat zou er gebeuren als we een veel groter deel van onze productiviteit besteden aan het adresseren van die dreiging? Wat kan er dan wel niet mogelijk zijn… Ik hoop daar zó op!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten