.JPG)
Verder werd ik deze week gevraagd om even bij de houtshop van Maatwerk Autisme langs te komen. Want ze hadden nog wat voor me. Het bleek een mooie verrassing te zijn, als bedankje voor de afgelopen 4 jaar bemoeienis met de Maatwerk Moestuin. Ik mocht daar moestuincoördinator zijn. En ik kan wel zeggen dat ik daar eigenlijk heb ontdekt dat ik in de groenteteelt verder wilde. Hoe mooi symbolisch was het dan ook dat ik van Maatwerk een bord voor De Groentemeester in ontvangst mocht nemen! Daar ben ik heel blij mee.
Het krijgt allemaal steeds meer vorm. Morgen gaan we monsters nemen voor het bodemonderzoek. Ik wil graag een soort nulmeting hebben van de bodem waarop ik ga telen. Want het is uiteindelijk wel de bedoeling dat ik die bodem verbeter gedurende de jaren dat ik er groenten (en mogelijk ook bloemen) op laat groeien. Er komt iemand van Eurofins langs om het perceel te bemonsteren. Ik ben benieuwd.
--
De leestips
Nog een keer aandacht voor de voedselbaronnen. Het is een ongezond systeem waarin veel voedsel nu geproduceerd wordt. Kleinschalige initiatieven die zelf hun afzet regelen zijn nodig. En steeds meer mensen beseffen dat gelukkig.
Overigens is de dominante positie van een paar bedrijven op een bepaalde markt echt niet alleen een probleem in de agrarische sector. Denk eens aan technologie bedrijven, supermarktketens, onderwijsleveranciers en telecommunicatie. Om maar een paar voorbeelden te noemen.
Over de groei van de economie is al veel gezegd. Hier een bijdrage op Linkedin die de rol van de beschikbaarheid en het gebruik van natuurlijke hulpbronnen belicht. Zonder die hulpbronnen zijn we nergens. En de hoop dat we ons uit de klimaatcrisis kunnen innoveren wordt ook steeds meer ter discussie gesteld, merk ik.
Hoe er in supermarktland toch ook het één en ander ten goede lijkt te veranderen. Uiteindelijk tellen alle inspanningen van allerlei partijen bij elkaar op. En we moeten ons blijven realiseren dat we allemaal in hetzelfde team zitten als we de aarde leefbaar willen houden.
Interessante invalshoek van Jos Willemsen. Hij pleit voor het herstellen van landschappen. Daar vindt de fotosynthese plaats en wordt voedsel (dus energie) gemaakt. En als die energie de kans krijgt zich op te hopen, blijft de biodiversiteit zich ook ontwikkelen. Zijn pleidooi: verleg de aandacht van CO2-reductie naar CO2-opslag in natuurlijke systemen. Plant nog een boom bijvoorbeeld. Of een bosje.
Voortschrijdend inzicht. Mijn huis is al geïsoleerd. Als ik dat nu opnieuw moest doen, zou ik meer biobased materialen gebruiken. Maar dat stond toen nog niet op mijn vizier. Desalniettemin ben ik blij dat wij de meeste maatregelen al getroffen hebben.
Dit soort ontdekkingen doet mij altijd beseffen dat we zo verschrikkelijk veel nog niet weten. En ik hoop ook dat we niet alles gaan weten. De verwondering die dit teweeg brengt is toch ook mooi.
Meer natuurlijke oplossingen om het klimaatprobleem te helpen bestrijden. Dat lijkt mij ook een verstandig idee. Waarom blijven we denken dat we ons eruit kunnen innoveren met behulp van technologie?
Paludicultuur dus. In Voedselbos Vlaardingen oogsten we zo nu en dan ook lisdodde. De plant is eetbaar met best een goede smaak. Maar tegelijk ook heel vezelig, en daardoor uiteindelijk niet prettig om te eten. Je kunt lisdodde dus ook voor andere doeleinden oogsten.
Een soort vaccineren tegen desinformatie. Ik weet niet of deze gehanteerde beeldspraak echt effectief is. Ik heb het idee dat veel mensen die makkelijk vatbaar zijn voor fake-news en complottheorieën inmiddels ook een weerstand hebben tegen vaccinatie. Dan is het niet handig om dit onderwerp juist met die beeldspraak uit te leggen, lijkt me.
--
De kijktip
In dit filmpje wordt duidelijk uitgelegd dat bossen aan de kust een belangrijke schakel zijn om de bossen landinwaarts van genoeg water te voorzien. Een boom die we in Nederland planten is daarmee deel van een groter watersysteem dat zich tot ver in Europa uitstrekt. Het is de manier een droogte te bestrijden: plant genoeg bomen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten