Zelforganisatie van notities

Ik gebruik Evernote om mijn notities in op te slaan. Onder andere om relevante bronnen voor stukjes op dit blog bij elkaar te verzamelen. En van iedere webdienst die ik gebruik volg ik ook de blogs. Een interessant, maar voor blogpost-maatstaven vrij lang artikel, vond ik op het blog van Evernote.

Tiago Forte schreef daar de blogpost 'Evernote and the Brain: Designing Creativity Workflows'. Het is natuurlijk een vorm een van reclame maken voor de dienst Evernote, maar het aardige is dat zijn verhaal ook op gaat voor degenen die bijvoorbeeld OneNote gebruiken. Of Google Keep (al heb ik met die laatste zelf geen ervaring.)

Tiago schrijft een verhaal waarin hij beschrijft hoe teksten of ideeën die hij heeft/krijgt/ziet zich ontwikkelen. Hij heeft een manier van werken bedacht met het volgende sleutelconcept.

Organiseer je notities zo dat ze rondom bepaalde onderwerpen vanzelf gaan samenklitten. 

Het interessante is dat hij voor die zelforganisatie van de notities eigenlijk geen gebruik maakt van labels, maar vooral van het begrip 'return on attention'. Hij deelt zijn notities in in verschillende 'layers'. Als er meer aandacht aan een notitie is besteed, krijgt de notitie meer waarde en valt de notitie automatisch in een nieuwe diepere laag van verwerking. Een andere laag betekent niet dat het in een ander notitieboek gezet wordt, of dat er andere labels gebruikt worden. Hij maakt gebruik van de layout van een notitie om weer te geven in welke laag van verwerking de notitie zich bevindt. Dikgedrukte teksten in een notitie betekenen een andere laag, dan bijvoorbeeld de aanwezigheid van gemarkeerde gedeeltes in een notitie.

De auteur stelt dat de zelforganisatie van zijn notities ervoor zorgen dat hij creatiever naar buiten komt, omdat er bronnen met elkaar verbonden worden die soms op het eerste gezicht niet zo veel met elkaar te maken hebben.

Zijn verhaal kan relevant zijn voor:
1. Kenniswerkers die veel met teksten, ideeën en bronnen (van anderen) werken.
2. Het onderwijs in informatievaardigheden.

Opvallend (en misschien wel aantrekkelijk) in zijn betoog vind ik dat hij propageert om juist geen duidelijke doelen te stellen, maar de 'intelligentie' van de notities gebruikt om tot 'dingen' te komen. Dat staat haaks op de manier waarop veel organisaties werken. Volgens de kleurenleer werken veel organisaties 'blauw'. Zijn manier zou je eerder groen of wit kunnen noemen, denk ik.