Redenen waarom het onderwijs zou moeten innoveren

Voordat ik van wal steek met de redenen waarom het onderwijs zou moeten innoveren, eerst maar eens de redenen waarom dat vaak niet gebeurt. Ik noem ze voor het gemak even 'smoezen'.
Ik heb ze niet zelf verzonnen, maar vond ze op een blog op innovationunit.org.

De smoezen
1. Innovatie wordt niet gemeten. Dat kan, denk ik, ook niet. Maar dat maakt het wel moeilijk om in kaart te brengen hoe innovatief een school is. Óf de scholen innovatief zijn, valt eigenlijk helemaal niet te zeggen. We meten het namelijk niet. In tegenstelling tot de 'kwaliteit', bijvoorbeeld. Het gebrek aan meetgegevens maakt dat bestuurders en beslissers het geld vaak liever uitgeven aan zaken die aantoonbaar resultaat opleveren. Maar als het aantoonbaar moet zijn, moet je het wel meten....

2. Het 'proefkonijn'-syndroom. We vinden vaak dat we leerlingen niet mogen gebruiken als proefkonijn. Dat is niet ethisch. Dus blijven we vooral doen wat we al deden.

3. Het 'niet-hier-uitgevonden'-syndroom. Vaak worden experimentele of nieuwe werkwijzen ontwikkeld in de 'buitengebieden' van het reguliere onderwijs. Scholen die met specifieke problemen kampen, kunnen de massa niet volgen. Dus die proberen wel zaken uit. Maar de reguliere scholen zeggen vervolgens dat de populaties zo verschillend zijn dat die zaken vast niet van toepassing zijn op hun leerlingen.

 En dan nu de redenen om wel te innoveren:

Redenen
1. We hebben nieuwe ideeën nodig. De focus op opbrengsten voor taal en rekenen en het soms bijna ziekelijke meten ervan, brengt niet alleen maar goeds.

2. Scholen bevinden zich eigenlijk in een concurrentiestrijd met de toegang tot leren die jonge mensen tegenwoordig via internet hebben. Dat leren is sociaal, informeel en werkt in veel gevallen goed. Scholen doen het op dat front niet zo goed.

3. We zouden onszelf steeds weer moeten uitdagen om op een respectvolle, uitdagende en professionele manier onze lespraktijk te verbeteren. (In plaats van te veel tijd te besteden aan zinloze rapportages om aan te tonen wat we goed doen.)

4. Leerlingen vinden het leuk om met nieuwe dingen bezig te zijn. Ze voelen zich vaak geen proefkonijn, maar worden juist uitgedaagd als ze weten dat ze deel zijn van een experiment. Ze worden er vaak actiever en meer betrokken van. Daar is niets mis mee, uiteraard.

5. Er bestaat niet (maar) één manier om iets goed te doen. Scholen doen nu vaak alsof dat wel zo is. Onderwijs is meestal op dezelfde manier georganiseerd, namelijk: we zetten leerlingen van dezelfde leeftijd bij elkaar. De vraag is hoe lang dat nog vol te houden is.


Zoals gezegd, heb ik deze redenen niet zelf verzonnen. Maar gewoon (vrij) vertaald van bovengenoemde blog. Ik ben het niet overal hartgrondig mee eens. Maar het geeft wel stof tot nadenken. Ik denk dat scholen zichzelf wel meer ruimte zouden mogen bieden om te experimenteren. En er zou meer ruimte moeten zijn om daarin te falen. Die ruimte is er nu niet of nauwelijks. En ik denk dat leerprocessen daarbij niet gebaat zijn.


Meer lezen
Belofte maakt schuld
De beste leraren zijn...
Leraren leertechnologie leren