Nieuwe uitdaging voor volgend seizoen

Dit was vorig jaar mijn levering in week 13.
Dat zullen we nu anders moeten organiseren.

Velen zullen het bericht wel ergens hebben zien voorbij komen. Plantenkwekerij Jongerius heeft per 31 oktober 2025 alle activiteiten gestaakt. Dit bedrijf voorzag zo'n 700 tuinderijen van biologisch plantgoed. En onder die tuinderijen waren veel kleinschalige initiatieven. Zoals zelfoogsttuin De Groentemeester ook is.

Dit maakt het komende seizoen weer helemaal anders ten opzichte van de voorgaande seizoenen. Want er is niet zomaar een makkelijke oplossing voor het gat dat Jongerius ogenschijnlijk lijkt te gaan achterlaten. Wat wel bijzonder is, is dat het bedrijf helemaal niet aangeeft wat de reden is waarom de activiteiten gestaakt zijn. De medewerker van wie we het nieuws kregen op de 31e, schreef wel dat Jongerius gewoon een gezond bedrijf was. En dat de orders voor 2026 ook al goed gevuld waren. Dat maakt de speculatie dat het om een gewoon faillissement gaat in mijn ogen niet waarschijnlijk. Er is tot op heden ook nog geen faillissement aangevraagd. Maar duidelijkheid erover ontbreekt in alle toonaarden. En het is al helemaal gissen naar de werkelijke reden van het staken van de activiteiten.

Qua timing is dit overigens het beste moment in het jaar. Voor de meeste telers is het seizoen zo'n beetje net afgelopen. En je hebt nu dus de meeste tijd om je voor te bereiden op de situatie dat er geen (of veel minder) plantgoed geleverd kan worden. Dat is een uitdaging, maar ik zie dat niet somber in.

Bij De Groentemeester gaan we in eerste instantie maar eens werken aan een oplossing voor het worstcase-scenario. Dat betekent dat we er van uitgaan dat we helemaal geen plantgoed kunnen krijgen. En dat betekent dat we veel meer zelf moeten gaan opkweken. Veel deden we al zelf. Vruchtgewassen, snijbiet, NZ-spinazie en alle bloemen, bijvoorbeeld. En veel groenten zaaiden we gewoon direct in het veld, zoals wortelen, bieten, alle bonen, rucola, radijs en raapstelen. Verder hebben we ook best wel wat pootgoed zoals dat van aardappelen en uien. Ook die teelten lopen volgend jaar gewoon zoals altijd. Maar voor de kolen, de slaplantjes en gewassen zoals knolselderij en prei moet er een oplossing gevonden worden. En daarvoor gaan we eerst maar eens kijken of eigen opkweek van deze gewassen haalbaar is. Daar zijn in ons geval ook investeringen voor nodig in de mogelijkheden voor eigen opkweek. Meer zaaitrays, een perspottenpers, kweekbakken en mogelijkheden voor (enigszins) verwarmde opkweek. Daar werken we nu aan. Ruimte gaat de grootste uitdaging worden, zoals het er nu uit ziet. Maar: schouders eronder en kijken hoever we komen!

Tegelijk zijn we ook aan het kijken hoe we toch zoveel mogelijk plantgoed kunnen laten leveren. In Nederland zijn er twee biologische preileveranciers. Die zitten beiden in Noord-Limburg. In het Westland zit een kwekerij die vooral kruiden en zoete aardappels doet. En in Duitsland bestaat een plantenkwekerij zoals Jongerius: Wunderlich. En in België is er De Koster. Zij kunnen mogelijk iets betekenen om de Nederlandse markt van biologisch plantgoed te voorzien. Voor deze kwekerijen zijn de kleinschalige tuinderijen minder interessant dan de grotere biologische kwekers. En daarom zijn we regionaal aan het kijken waar we bestellingen kunnen clusteren, zodat we samen een wat 'grotere klant' worden.

Ik heb goed contact met een flink aantal kleinschalige tuinderijen in Zuid-Holland. En we trekken momenteel gezamenlijk op om te kijken hoe we onze vraag naar plantgoed kunnen bundelen. Op die manier hopen we dat we interessant genoeg blijven voor de plantenkwekers die overblijven.

Kortom het wordt een uitdagend seizoen. Maar ergens vind ik dat ook wel weer leuk. Gedwongen door de omstandigheden vinden er nu veranderingen plaats die best wel eens positief kunnen uitpakken. 

En daarbij: misschien maakt Jongerius wel een soort doorstart en blijkt het probleem uiteindelijk minder groot dan het nu lijkt. Hoe dan ook: de tijd zal het leren.

En wij? Wij leren mee.