Langzamerhand komt er weer steeds meer activiteit op het terrein van De Groentemeester. Vorige week hebben we met een aantal vrijwilligers nog een berg blad weggewerkt. De bessen en planten in de bosrand zijn nu ook voorzien van een mooie mulchlaag.
En de palmkoolplanten die er nog stonden van vorig seizoen zijn deze week ook opgeruimd.
Verder zaaiden we ruim 800 tuinbonen voor in potjes in de kas. Als ze opkomen, zal ik hier een fotootje delen. De eerste stappen in het nieuwe seizoen zijn dus gezet.
Vorig jaar gebruikte ik ook al zo'n machine in de zelfoogsttuin. Maar die had ik geleend van mijn oud-stagebieder Bas. Vorig jaar zat hij even zonder tuin en daardoor kon ik zijn machine gebruiken. Dit jaar moest ik zorgen dat ik er zelf een had, want hij start dit seizoen met een tuin op een nieuwe plek.
De zaaimachine gaan we gebruiken om er onder andere bieten, wortelen, rucola, raapstelen en groenbemesters mee te zaaien. Alles netjes op rijen en met een snelheid waarop het met de hand in ieder geval niet lukt.
Over de tuin van Bas gesproken, trouwens. Hij start vlakbij Zoetermeer. Mocht je daar in de buurt wonen, ga dan eens kijken op zijn website: www.hazelland10.nl. Op 30 maart houdt hij open dag. En hij heeft nog plek voor oogstgenoten op zijn tuin. Grijp je kans, zou ik zeggen!
--
De leestips
Dit geldt niet alleen voor voedselbossen, denk ik. Ook kleinschalige csa’s zijn zo’n niche. Haar tweede kanttekening onderschrijf ik volledig.
Altijd handig zo’n overzicht. Al zijn niet alle genoemde soorten overal even invasief. Japanse rimpelroos is dat bijvoorbeeld wel in de duinen, maar niet in een bosachtig gebied op kleigrond.
Deze voorlichting is helaas nodig.
Leuk, dat is hier in de buurt. Wat ik mis in dit artikel is waarom de gemeente dit wilde weten.
Ik begrijp te weinig van politiek om deze zet op waarde te schatten. Wat voor mij wel duidelijk is, is dat het een goed idee is om het pesticidengebruik flink te verminderen. Mij maakt het niet uit of dat via een wet van de Europese Unie gaat of dat boeren dat initiatief zelf nemen. Nu de wet is teruggetrokken, moeten de boeren er zelf maar mee aan de slag. En er is een grote groep boeren die dat gelukkig ook snapt. Doorgaan met het huidige pesticidengebruik is sowieso -zeker op termijn- een doodlopende weg.
Voor wie de eerste stappen zet op moestuingebied.
Hoe dan ook is het klip en klaar dat doorgaan op de huidige weg ook niet mogelijk is. De ecologische grenzen kun je niet opschuiven. Een deel van het probleem zit hem in ‘de markt’. Er wordt gezegd dat de markt de boeren dwingt tot het goedkoop produceren van voedsel. Maar die markt is nou net ‘een ding’ dat door mensen verzonnen is. En dat betekent dat we dat ‘ding’ ook kunnen verbouwen tot iets dat wel binnen de ecologische grenzen zijn werk doet. Ik ben geen econoom, maar ik denk wel dat de belangrijkste inspanningen daar gedaan moeten worden.
Het is toch logisch dat je door gaat met werken als je gewoon plezier hebt in je werk?
Don’t look up. Ken je die film? Volgens mij zitten we er midden in.
Gelukkig zijn we niet alleen afhankelijk van politieke krachten om veranderingen een zetje te geven.
Toch leuk dat kleinschalige tuinbouw hier ook genoemd wordt als wenkend perspectief.
Grappig overzicht. Wat is er in de natuur toch veel bijzonders te vinden. Als je de moeite neemt om er naar te kijken, natuurlijk.
Oké, dat is te doen. Vlooienmiddeltjes alleen toedienen aan je hond of kat wanneer ze last hebben van vlooien. Niet (meer) preventief. Of kun je ook helemaal zonder als je de vlooien consequent uit de vacht zou kammen?
Don’t look up. Ik wou dat ik hier laconiek over kon zijn. Maar wat we hier zien gebeuren is de grootste bedreiging die de mensheid treft. Ooit. En grote delen van de mensheid wuiven het weg alsof het een klein ongemak is dat vanzelf weer verdwijnt. Daar snap ik niets van.
Stof tot nadenken.
Bemoedigend. Pensioenfondsen zijn dan ook van nature organisaties die (ver) vooruit kijken. Dus ik zie dit echt wel als een positief signaal dat verandering in de goede richting gaande is.
Dit is dus ook een reden om uit een zelfoogsttuin te willen eten. Het is een biodivers productiesysteem voor gezond voedsel.
"We moeten klimaatverandering veel serieuzer nemen." Daar besluiten ze dit artikel mee. Maar... Hoe moet dat dan?
--
De kijktip
Het is geen vrolijke boodschap, maar de manier waarop zij hun stem laten horen, vind ik erg sympathiek. Bestaat zoiets ook in Nederland?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten