maandag 17 oktober 2022

Over bos, paddenstoelen, biodiversiteit, landbouw en filantropie

Gisteren was ik met mijn broer in het bos. In ons bos welteverstaan. Eind 2020 hebben we een stuk bos op de Veluwe gekocht, bij Oldebroek in de buurt. En sindsdien gaan we er ieder jaargetijde even een kijkje nemen. Deze keer was het herfstbezoekje. En dat was in het bos goed te merken, want de paddenstoelen stonden overal.

Het bos is er niet slecht aan toe, maar er is wel ruimte voor verbetering, denk ik. Er zitten wat kale plekken in het bos en de onderbegroeiing bestaat voor een groot deel uit amerikaanse vogelkers. Die wordt beschouwd als invasieve exoot en echte bosbeheerders zijn er druk mee om die soort uit de Nederlandse bossen te krijgen. Ik las ergens dat deze boomsoort er dan wel weer voor zorgt dat de strooisellaag in je bos verbetert. Dus wij hebben besloten om hem hier en daar gewoon toe te staan. Zolang hij inheemse soorten als lijsterbes en hulst maar niet verdringt. Uiteindelijk wil ik proberen het bos steeds biodiverser te maken. We hebben daarom onder andere een takkenrilletje aangelegd en we laten dood hout zoveel mogelijk in ons bos.

Tijdens het bezoekje gisteren hebben we daarom ook nog wat nieuwe aanplant gedaan. Ik wilde graag wat meer tamme kastanjes in het bos hebben. Bij de La Place die in de buurt van het bos is, staat op de hoek van de parkeerplaats een aantal tamme kastanjes. Het geluk wilde dat die net overvloedig hun kastanjes hadden laten vallen. Daar hebben we er dus een heel aantal van geraapt om in ons bos te zaaien. En we hebben van onder die bomen ook twee kleine zaailingen meegenomen. Ik hoop dat de groenbeheerder van de La Place dat niet erg vindt. Die staan nu op een leuk plekje in ons bos.

Kortom, we hebben ons wel vermaakt gisteren.

--

De leestips

Zo kan het ook.

Vanuit natuurbeschermingsperspectief gaat dit de goede kant op. In Nederland is de wolf weer terug. Maar wat doen we als onverhoopt een mens aangevallen wordt door de wolf? Is dat uit te sluiten? Of moeten we daar ook mee leren leven op den duur? Heeft iemand een antwoord op die vraag?

Vraag: welke vrijheid zou jij wel willen opgeven als je daarmee een groter goed kunt bereiken?

Kleurkeur. Ik weet eigenlijk niet hoe dat bij het maai- en bermbeheer in Maassluis zit. Er zijn wel steeds meer plekken in Maassluis waar ecologisch gewerkt wordt. Maar of kleurkeur daar ook een rol in speelt, weet ik eigenlijk niet.

Betere monitoring kan waarschijnlijk geen kwaad. Maar de wollige formuleringen maken mij wel een beetje sceptisch. Het klinkt allemaal een beetje hoogdravend. Wat gaan ze nou precies meten?

Wereldwijd gaat het verlies aan soorten in een schrikbarend tempo door. We weten dat natuur zich ook goed kan herstellen, maar dan moeten we dat wel mogelijk maken. Hier wordt gezegd dat dat kan door ondermeer op een duurzame manier voedsel te produceren. Goed idee, dat zouden meer mensen moeten doen.

Steeds meer mensen willen in de buurt meedoen met zulke initiatieven. Dat ervaar ik nu zelf ook bij het starten van een zelfoogsttuin. Er is zoveel support. Fijn.

--

De kijktip

Geefcirkels. Interessant idee dat best wel eens zou kunnen werken. Wat mij daarin aanspreekt, is dat het niet alleen een kwestie is van het geven van geld aan een goed doel, maar dat de deelnemers uit de geefcirkel het er eerst over eens moeten worden wat het doel wordt (nadat ze al een bedrag hebben toegezegd). En belangrijker nog: dat ze het doel niet alleen met geld ondersteunen, maar ook door andere hulp en support aan te bieden. 
We zouden iets meer in een geefeconomie terecht moeten komen. Dat heeft te maken met vertrouwen. En het resulteert uiteindelijk in overvloed, vermoed ik.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten