In de Maatwerk Moestuin proberen we zoveel mogelijk verschillende groenten, kruiden en bloemen te kweken. We doen dat in kleine hoeveelheden en vanaf begin juni is er wekelijks een verkoopstalletje geopend aan de tuin waar je de groenten van het seizoen kunt kopen.
De moestuin is vooral bedoeld als dagbestedingsproject voor de mediënten van Maatwerk Autisme. We werken zo biologisch mogelijk, maar zijn daarvoor niet gecertificeerd. En ik mag deze tuin sinds 2020 coördineren. Het is één van mijn opdrachten die ik doe vanuit mijn bedrijfje 'Groendoenerij'. Hier heb ik ontdekt dat ik erg blij word van het telen van groenten in een systeem dat zoveel mogelijk respect heeft voor de natuur. En dat heeft er toe geleid dat ik nu de opleiding aan de Warmonderhof aan het doen ben.
--
Die soorten die op stikstof arme plaatsen kunnen groeien, vulden een niche die anders niet door de natuur gekoloniseerd kon worden. Als daar nu wel stikstof beschikbaar is, zijn die soorten niet meer nodig. Wat is daar precies de ernst van? Die vraag kan ik niet goed beantwoorden, behalve dat het iets met weerbaarheid en veerkracht van ecosystemen te maken moet hebben.
De maatregelen bij droogte die genoemd worden, zijn vooral gericht op de korte termijn. Op de lange termijn zou het voor de hand liggen om bijvoorbeeld veel meer bomen te planten en de natuur de ruimte te geven om de droogte tegen te gaan. Bomen en planten maken regen. En mijn observatie in mijn eigen woonomgeving is dat veel grote bomen verdwijnen en daar worden dan kleintjes voor teruggezet. Die maken natuurlijk minder regen.
Biodiversiteit is een noodzaak. Maar om die biodiversiteit nou te zoeken in de producten die op je bord terecht komen, vind ik wel wat kort door de bocht. Het helpt natuurlijk wel om een beetje verantwoord te kiezen wat je eet. En biologisch is sowieso beter dan gangbaar. Maar ik vraag me af of het vergroten van de biodiversiteit het hier van moet hebben. Dat kan bij lange na niet genoeg zijn.
Hier kunnen ze bij Boeren in het Bos over meepraten. Daar hebben ze een graassysteem voor hun dieren opgezet waarbij ze ook gebruik maken van voederbomen. Erg inspirerend. En in Midden-Delfland is dit kwartje nog niet gevallen. Ik heb ooit eens iemand horen zeggen dat ze in dit stukje van Zuid-Holland vooral dol zijn op grasfalt. Daar bedoelde hij een eentonig landschap van vooral gras mee. Terwijl ze het zo mooi zouden kunnen maken als ze wat bomen toevoegen.
Dit onderzoek zegt dat hoe meer dier- en plantensoorten je ziet, hoe beter je je voelt. Weer een argument om meer werk te maken van het vergroten van de biodiversiteit.
Geen goed nieuws. De Amazone is één van de grote natuurlijke systemen op Aarde die het kantelpunt naderen. Dit woud zou eigenlijk met hand en tand beschermd moeten worden, maar het ontbreekt de wereld aan daadkracht. Triest.
Heldere uitleg over CSA’s (Community Supported Agriculture) met in de hoofdrol mijn stageplek (Zelfoogsttuin Bij Mei). Zo’n zelfde plek wil ik volgend teeltseizoen starten in Maassluis.
--
En de kijktip is een tweeluik van De Keuringsdienst van Waarde. Ik krijg het niet voor elkaar om de video hier te embedden, dus je moet het even doen met twee linkjes die verwijzen naar de site van NPOstart. Dat lukt vast ook.
In deze afleveringen laten de makers zien dat de productie van tomaten, sinaasappels en nog veel meer voedsel dat in Zuid-Europa wordt geteeld helemaal niet zo 'netjes' tot stand komt. Uitbuiting van mensen met een illegale status en maffiapraktijken zijn eerder schering en inslag dan uitzondering. Zelfs als je deze producten biologisch koopt en aan allerlei certificeringen voldoet, zijn er misstanden te ontdekken. Dat geeft te denken. De wereld blijkt veel oneerlijker in elkaar te zitten dan we willen weten. Een belangrijk probleem is de macht van de grote spelers.
Mijn antwoord zou zijn: koop zoveel mogelijk bij lokale producenten die je ook echt kent, en voedsel van het seizoen. Bij een CSA in de buurt bijvoorbeeld. Eerlijk is eerlijk, ik doe dat ook nog niet bewust genoeg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten