We liggen nog steeds mooi op schema. Alleen de bloemkool moest nog even wachten omdat het plekje van de tuin waar die moeten komen te staan toch nog wel erg nat was. Dus dat het vandaag en morgen een tijdje droog blijft, is zeer welkom.
En dan gaan we komende week alweer voorbereiden voor de volgende plantronde. Want over twee weken komen de spruiten, witte kool en palmkool. En ook alle kruiden. En die bedden moeten allemaal nog klaargemaakt worden. Maar ook dat zal goedkomen. Ik heb een mooie groep van trouwe vrijwilligers die me elke week komt helpen. En vele handen maken het werk licht.
Dit jaar verzorgen we de oogst voor 85 oogstgenoten. Dat zijn er 20 meer dan vorig jaar. En ik heb er het volste vertrouwen in dat we weer een mooie oogst kunnen realiseren. Het is helaas niet meer mogelijk om je nog aan te melden voor een oogstaandeel voor 2024, want alle plekken zijn inmiddels vergeven.
Als alles goed blijft gaan, dan breiden we volgend jaar nog één keer uit met 20 plekken. En dan bereiken we waarschijnlijk wel zo'n beetje de maximale capaciteit van de tuin. Mocht je geïnteresseerd zijn in een plekje voor 2025, dan is het slim om je nu al aan te melden voor de wachtlijst. Want dan sta je mooi bovenaan.
En als je eerst een keer wilt komen kijken, dan is dat ook mogelijk. Iedere derde zaterdag van de maand houd ik een rondleiding over de tuin. De eerstvolgende is op 18 mei. Aanmelden graag vooraf via deze link.
--
De leestips
Bijzondere gang van zaken. Ik begin steeds beter te snappen dat mensen bepaalde autoriteiten wantrouwen. Ik hoop dat de minister zijn mogelijke voornemen om een onderzoek naar de onafhankelijkheid van deze autoriteit te doen ook daadwerkelijk uitvoert. Maar het zou me niets verbazen als hij daar de kans niet toe krijgt door één of andere bijkomende reden. Triest.
De oplossing is vrij simpel. Minder vliegen = minder uitstoot. Minder uitstoot = betere leefomgeving. Het hoeft niet duurzamer. Het kan ook gewoon minder. Dat bewijst de industrie volgens dit artikel.
De bedrijven die de productie naar een ander land verplaatsen om net zoveel CO2 te kunnen blijven uitstoten, snappen het toch niet helemaal. We hebben één Aarde. En we kunnen kiezen of we voor haar zorgen óf haar kapot maken. Mij lijkt het verstandiger om voor haar te zorgen. Ook in het kader van (toekomstige) verdienmodellen.
Vooruitkijken is regeren. Zouden we deze mentaliteit nou ook maar hebben als het om klimaatverandering gaat. Dan zouden we nu niet in de situatie zitten dat we de anderhalve graad opwarming dreigen te overschrijden.
Huh? Hoe gaan ze zo’n verbod handhaven? En waarom is dit een goed idee?
De vraag is dus eigenlijk: wat komt er na kapitalisme? Mijn antwoord zou zijn: geefeconomie. Klinkt misschien een beetje idealistisch, maar als we er serieus werk van zouden maken, zou de wereld er mijn inziens een stuk mooier van worden.
Zou Moeder Aarde ons iets willen vertellen?
Af en toe een beetje goed nieuws is ook fijn. De natuur heeft dit goed geregeld.
Dit lijkt een goed idee, maar toch heb ik er enige moeite mee. We zijn geneigd om iets pas waarde te geven als het in geld veranderd kan worden. Maar als we alles in geld veranderen, gaat er heel veel intrinsieke waarde verloren. Je slaat alles plat. Om iets met elkaar uit te wisselen, is geld niet nodig. En dat vergeten we nog wel eens.
En dan klagen we in Nederland dat de weg geblokkeerd wordt door klimaatactivisten. Moeder Natuur zal in Australië gedacht hebben: “Ik doe het zelf wel.”
--
De kijktip
Als je op een punt in je leven staat waarop je wel eens denkt of je het leven aan leven bent dat je wilt leven, dan is deze video de moeite waard om te bekijken. Het legt uit waarom speelsheid in je werk belangrijk is en hoe je ervoor zorgt dat je een betekenisvol leven creëert. Het gaat erom welke verhalen je tegen jezelf vertelt en hoe je je nieuwsgierigheid de ruimte geeft.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten