Aparte aandacht voor digitale didactiek is nodig

Wilfred Rubens pleit in een blogpost van 12 oktober 2013 voor aparte aandacht voor digitale didactiek. Dat is de didactiek die zich expliciet richt op het gebruik van (internet)technologie in het onderwijs. Hij noemt het werk van Robert-Jan Simons die in 2002 zijn oratie als hoogleraar digitale didactiek hield. Prof. Simons  onderscheidt 7 pijlers van digitale didactiek. Deze zijn:

• Relaties leggen
• Creëren
• Naar buiten brengen
• Transparant maken
• Leren leren
• Competenties centraal
• Flexibiliteit

Voor een toelichting hierop verwijs ik naar dit document waarin Wilfred Rubens een samenvatting geeft van het werk van Robert-Jan Simons.
Ook bij de Wiskundeleraar.nl vind je een uitwerking van het model.

Ik ben het wel eens met de stelling dat er meer aandacht zou moeten zijn voor digitale didactiek. Onderwijsgevenden zijn sterk in het organiseren van offline onderwijs. Maar als er ICT om de hoek komt kijken, wordt in de meeste gevallen de offline wereld geprojecteerd op de digitale mogelijkheden. Je ziet dan bijvoorbeeld dat er wel gebruik wordt gemaakt van digitale versies van boeken, maar hoe je apps, adaptieve software, video en community's effectief inzet is voor velen nog onontgonnen gebied. Traditioneel (offline) onderwijs is vaak georganiseerd als kennisoverdracht, terwijl inzet van technologie juist sterk lijkt in onderwijs waarbij je uitgaat van kennisconstructie.
Met technologie wordt het gemakkelijker de buitenwereld in de klas te halen, de muren van de school te slechten, meer zicht te krijgen op de ontwikkeling van lerenden, en het leren ook buiten schooltijd door te laten gaan. De misvatting is, denk ik, dat we denken dat die zaken vanzelf gebeuren als we technologie de school binnen halen. En dat is niet zo. Daarom is er aparte aandacht nodig voor digitale didactiek.