Groen

Oké...

Dat is een tijd geleden. En misschien duurt het wel weer een tijdje voordat ik me hier weer laat zien.
Even bijpraten. Kan nooit kwaad.

In 2013 ontwikkelde ik een interesse voor moestuinieren. Ik maakte een paar vierkante meter in mijn achtertuin vrij en oogstte het eerste jaar één worteltje van 2 cm lang. Maar ik vond het leuk. Ik verdiepte me verder in moestuinieren en leerde met de natuur mee te werken. Permacultuur kwam op mijn pad en in 2014 kwam ik in aanraking met een project bij mij in de buurt: Voedselbos Vlaardingen. Daar werd ik vrijwilliger en maakte de website. Ik hielp ook met planten en houtsnipperpaden aanleggen. De interesse voor groen werd groter. Alsof er iets wakker werd. Permacultuur leerde mij anders naar de dingen kijken. En zo bedacht ik me dat ik geen geld in mijn hobby wilde steken, maar er net zo goed geld uit kon halen. En daarom schreef ik me in 2018 in bij de KvK als Groendoener, onder het motto 'al doende leert men'. Nu twee jaar verder werk ik in mijn 'vrije tijd' mee in verschillende groene lokale projecten. Ik ben vrijwillige tuinman bij de groene vergaderlocatie de Polderij (aanrader) en doe daar ook de verzorging van de binnenbeplanting, ik ben secretaris van stichting Voedselbos Vlaardingen en werk samen aan het realiseren en uitbouwen van de Maatwerk Moestuin, een moestuin van een organisatie die mensen met ASS opvangt en begeleidt. Daarnaast onderhoud ik wat particuliere tuintjes in Naaldwijk en Vlaardingen.

In mijn werk als stafmedewerker Onderwijs en ICT heb ik ervaring met projecten, met samenwerking, met pionieren. Ik ben in staat om zonder echte budgetten toch dingen van de grond te trekken. En in mijn groene bestaan gebruik ik die vaardigheden om hetzelfde te doen. Plezier hebben en hard werken gaan daarbij hand in hand.

Mijn 'nieuwe' interesses zorgen voor balans in mijn bestaan. Voor nieuwe zingeving. En een hoop nieuwe ervaringen. Je bent nooit uitgeleerd.
In de tussentijd ben ik al twee keer een nieuw (groen) blog gestart. Maar die werken eigenlijk niet. Er zijn geen lezers en dan is bloggen minder leuk. Het enige blog dat ooit wel gewerkt heeft, is deze plek. Dus vandaar dat ik vandaag de stap neem om de zaken te integreren. Ik denk dat het domein van onderwijs en ict veel kan leren van ontwerpprincipes uit de permacultuur. Misschien kan ik op dit blog de verbinding wel leggen. We zullen zien.

Je kunt er in ieder geval van uit gaan dat nieuwe berichten hier breder zullen zijn dan alleen onderwijs en ict. Ik hoop dat je dat leuk vindt.

Zitten hier eigenlijk nog lezers? En zoja, heeft er iemand al eens gehoord van permacultuur?
Ben benieuwd. Jij ook?