maandag 15 september 2014

Mijn ervaring met de FitBit Flex

Stappentellers heb je in verschillende soorten en maten. Eind april besloot ik een FitBit Flex te kopen. Ik ben zeer tevreden over de aankoop en wil in deze blogpost beschrijven waarom.

Hoe werkt het?
In het doosje dat bezorgd werd, vond ik een tweetal armbandjes van verschillende grootte, een oplaadsnoertje en de stappenteller zelf. Het apparaatje is iets kleiner dan de stekker van een usb-kabeltje en kan met veel gemak in het armbandje geschoven worden. Het oplaadsnoertje is kort. Aan de ene kant kun je de stappenteller erin klikken en aan de andere kant zit een usb-stekker. Een verloop naar een gewone stekker die in het stopcontact past, zit er niet bij. Ik gebruik daarvoor altijd het verloopstukje van de oplader van mijn telefoon. Dat werkt ook.
Op de stappenteller zitten vijf ledjes. Verder geen knopjes ofzo. Als je twee keer op het apparaatje tikt, geeft hij de huidige status weer. Bij de standaardinstellingen betekent dat dat er voor iedere 2000 stappen die je die dag al gezet hebt er een ledje gaat branden. Daarmee kun je ongeveer zien of je je gewenst aantal stappen voor die dag al gehaald hebt. De gegevens worden (tijdelijk?) in je stappenteller opgeslagen, maar het is daarna de bedoeling dat je die gegevens upload naar een FitBit-account op internet. De verbinding met internet gaat via een soort tweetrapsverbinding. De eerste trap is een bluetooth verbinding naar je device. Dat kan een telefoon, tablet of laptop zijn. De tweede trap is een internetverbinding vanaf je device. Met een koppelcode verbind je je stappenteller eenmalig met het gekozen device. Daarna hoeft je stappenteller maar in de buurt te komen om de synchronisatie te regelen. Dat synchroniseren verloopt via een app. In die app zelf kun je rapportjes opvragen van je prestaties. Maar die rapporten kun je dus ook via je account op www.fitbit.com opvragen vanaf ieder apparaat.

Quantified Self
Dit meetbaar maken van alledaagse bezigheden past binnen de beweging van Quantified Self. Het gaat in dit geval om een stappenteller. Andere voorbeelden zijn het loggen van wat je eet, je gewicht, hoe vaak je buiten komt of wanneer je je oma ziet. Eigenlijk alles wat je aan informatie over je zelf zou willen verzamelen. Je probeert dat in getallen te vatten en als je die gegevens daarna dan bekijkt, kun je proberen conclusies te trekken aan de hand van patronen die je waarneemt. Wat ik zelf zo fijn vind aan dit armbandje is dat je er niet over hoeft na te denken of je de gegevens logt. Het gaat de hele dag (en nacht) door zonder dat het je extra moeite kost.
Op de website van Quantified Self.nl staat deze zin: "Zelfmeten leidt tot zelfkennis en dat is de eerste stap naar gedragsverandering." Daarover straks meer.
Wellicht is het aardig om eerst dit filmpje even te bekijken. Het is een TED-talk van een dame die aangeeft waarom het waardevol is om gegevens over je zelf te verzamelen. Zij geeft de boodschap dat je eigenaar over je eigen data zou moeten zijn. Echt eigenaar, in de zin van dat je weet hoe je lijf werkt aan de hand van objectief verzamelde data. Zij gebruikt daar geen app of apparaatje voor. Het gaat om het idee van gegevens over je zelf verzamelen. Dat kan ook met een weegschaal en een papiertje.



Mijn eerste resultaten
Wat ik aan het begin wilde, was mijn gewone looppatroon in kaart brengen. Ik dacht dat ik op bepaalde dagen 'genoeg' liep en op andere dagen minder. Zo dacht ik dat ik genoeg liep als ik op de Oosterleeschool aan het werk was. Dat is een vrij groot en langgerekt schoolgebouw en ik moet gedurende zo'n dag regelmatig het hele gebouw heen en weer lopen. Op basis daarvan en op basis van mijn vermoeidheid aan het eind van de dag, dacht ik te weten dat ik op die dagen wel genoeg liep. Daarnaast ben ik ook twee dagen in de week thuis. De enige echte activiteit die op die dagen steeds terugkomt, is het brengen en halen van mijn kinderen naar school. Maar in mijn beleving was dat een wandelingetje dat niets voorstelde en niet zo frequent als mijn 'loopjes' op andere dagen.
Het plan was om eerst eens alleen maar te meten zonder direct mijn gedrag aan te passen. Dat heb ik gedaan van eind april tot begin juli. De verrassende conclusie was dat ik op mijn Oosterleedagen niet genoeg liep en op mijn thuisdagen ruimschoots voldoende. En achteraf is dat ook wel logisch als je echt gaat nadenken over de afstanden die er mee gemoeid zijn.
Verder was ik in de veronderstelling dat ik gemiddeld genomen dichtbij de grens van een gezonde beweging zat. Ik ben niet te beroerd om de trap te pakken of een keer extra heen en weer te lopen. Mijn auto hoeft echt niet precies voor de deur te staan en naar de winkel ga ik liever lopend dan op de fiets. Maar de tweede verrassende conclusie was dat er voor mij toch echt wel werk aan de winkel was. De gestelde norm van 10.000 stappen of 8 km per dag die je zou moeten lopen, haalde ik maar twee of drie keer in de week. De rest van de dagen zat ik er echt fors onder.

Mijn voornemen
Halverwege juli vond ik het tijd om de stappenteller dan ook te gaan gebruiken waar die in mijn ogen voor bedoeld is. Een gedragsverandering op basis van verzamelde data. Ik ging mijn mogelijkheden bekijken om meer stappen te zetten per dag. Dat betekende dat ik sommige dingen die ik eerder op de fiets (of foei, met de auto) deed, lopend ging doen. Andere trucjes werden om de auto expres verder weg van de bestemming te parkeren. Of de boodschappen te spreiden over de week. En het komt zelfs regelmatig voor dat ik om half tien 's avonds tot de conclusie kom dat ik nog tweehonderd stappen mis om het doel van de dag te halen. En dan ga ik echt nog een rondje om het huis, de achterdeur uit en de voordeur weer in. Of andersom.

Mijn resultaten nu
Het resultaat is nu dat ik iedere dag minimaal 10.000 stappen zet. Gisteren ben ik nog een wandeling van 9 km gaan maken omdat ik er om twee 's middags achter kwam dat ik hele ochtend praktisch stil had gezeten. Sinds begin augustus is het me pas 1 keer niet gelukt om het doel te halen. En eerlijk gezegd ben ik daar best trots op. Het gevolg van het halen van de norm is dat ik 's avonds echt (lichamelijk) moe mijn bed in ga. De wandelingen zelf zijn me doen gaan bese
ffen dat niet alles snel en efficiƫnt hoeft.
Zoals gezegd ben ik zeer tevreden over de aanschaf van het apparaatje.




Wil je hier nog meer kijken over Quantified Self, kijk dan dit fragment van Altijd Wat, of deze aflevering van Labyrinth (die laatste heb ik nog niet bekeken).



Geen opmerkingen:

Een reactie posten