Herhaling: de kracht van goed onderwijs

Drie keer vijf minuten iets studeren, heeft meer effect op het geheugen dan 1 keer een kwartier. Dat is goed om te weten als je tafels moet leren. Of woordjes. Of topografie. Dat heet gespreide herhaling, of gespreid leren.
Hoe je daar via de computer gebruik van kunt maken volgt verderop.

Geheugenkaarten
Er is een werkvorm met geheugenkaarten die gebruik maakt van het gegeven van gespreid leren. Een manier om daarmee te werken, zal ik hieronder beschrijven.
Je maakt een set kaarten, met op iedere kaart een leeritem, bijvoorbeeld een tafelsom. Op de voorkant staat dan de som, op de achterkant het antwoord.
De items op die kaarten leer je in de eerste leersessie uit je hoofd. Daarvan onthoud je er gewoonlijk een aantal en -uiteraard- je vergeet er een aantal.

Goed en fout
In de tweede sessie begin je met het hele stapeltje te overhoren. Ieder goed antwoord gaat op een aparte stapel. En iedere kaart met een fout antwoord gaat op een andere stapel. Vervolgens heb je de stapel met de kaarten die je goed had, niet meer nodig. Het stapeltje met de foute antwoorden ga je in de tweede sessie opnieuw uit je hoofd leren.
Aan het begin van de derde sessie overhoor je jezelf weer. En dan leer je weer alleen verder met de foute antwoorden.
Zo ga je door totdat alle kaarten op zijn. Gevolg: je hebt de stof uit je hoofd geleerd.


Vergeetcurve
Nou bestaat er ook zoiets als een vergeetcurve. De theorie daarover zegt eigenlijk hoe langer je wacht, hoe meer je vergeet. Zie het plaatje hiernaast (bron).
Uiteindelijk zul je altijd wel iets onthouden van de leerstof, dus de lijn eindigt in vrijwel alle gevallen horizontaal en niet op nul. Hoe hoog de lijn eindigt, is per persoon verschillend.


Als je de stof zou leren via gespreid leren, beïnvloed je de vergeetcurve. Dat is weergegeven in het schema hiernaast. (bron)
De rode lijn is de oorspronkelijke vergeetcurve. De groene lijnen illustreren wat je onthoudt na een tweede, derde of vierde leersessie.

Optimale spreiding
Men is er nog niet over uit wat de optimale spreiding zou zijn. Er wordt verondersteld dat je in eerste instantie kort op elkaar zou moeten leren, en daarna kan de tijd tussen de leersessies steeds langer worden. De optimale spreiding hangt waarschijnlijk af van factoren zoals (hoeveelheid) leerstof, duur van de leersessies, tijdstip van overhoren, en de persoon die wil leren.

Computerprogramma's
De werkvorm met geheugenkaartjes die ik hierboven beschreef, kan ook heel goed op de computer gerealiseerd worden. Het programma Anki biedt daarvoor bijvoorbeeld die mogelijkheid. Daarbij kun je zelf sets van kaarten maken. Het gemak van zo'n programma is dat het programma bijhoudt wat je goed doet en wat je nog fout doet. En het plant de leersessies in de tijd.
Op de Anki-site staan screencasts over de werking van het programma.
Twee andere progamma's voor het werken met geheugenkaarten zijn:
- Mnemosyne
- SuperMemo


(plaatje van star-people.nl)

Meer lezen
Typeles
3 webteams in je klas
Cognitieve overbelasting

Of abonneer je via RSS of email
>>> Wat is rss?